Suriye’de her şeyi düğüm haline getiren AKP dış politikası Libya’yı da onun yanına uzun erimli bir kaos olarak oturttu!

AKP’nin bir sorunu çözemeyince daha büyüğünü yaratıp onu unutturma politikasının tipik sonuçlarını yaşıyoruz.

2019 yılı aralık ayında yükselen “Libya’da mutlaka olalım” çığırışlarının sonunda 2 Ocak 2020’de Libya tezkeresi çıktı. İş o kadar acildi ki yeni yıl tatili falan dinlemediler. O sırada iktidarın, “nereye müdahale varsa askeri benden” anlayışına karşı olanlar şunu sordu:

“Türkiye’nin çıkarı için elbet ne gerekiyorsa yapılır ama Libya’da ne işimiz var, sorusunun çok iyi yanıtlanması gerekir!”

Vayy sen misin bu soruyu soran; AKP’den sesler korosu, mangalda kül, tespihte püskül, edebiyatta fasikül bırakmadı...

Aradan 7 ay geçti, işler o noktaya geldi ki artık Libya’da çok hem de çok işimiz var.

***

Libya’da güvenlik güçlerimizin konuşlandığı Vatiyye Üssü’nden başlayalım... 5 Temmuz günü üsse ağır bir hava saldırısı oldu.

Aradan bir ay geçti, hâlâ kimin saldırdığı belli değil!

Kim vurduya gittik!

Önce Birleşik Arap Emirlikleri’nin (BAE) vurduğu bilgisi Ankara’ya ulaştı. Sonra sınır ülke olduğu için Mısır’dan şüphelendik.

Şimdi Libya’da çok işimiz var. Bize saldıranı bulmamız gerek...

Libya’da ağustos başı itibarıyla tam güvenli bir bölge yok. Yola çıkarken tez zamanda Rusya yanlısı Hafter’e haddini bildirecektik, Müslüman Kardeşler’in Libya ayağı Sarraj’ın ülkeye hâkim olmasını kutlayıp bir dizi anlaşmayla dönecektik. Şimdi oradaki varlığımızın onurumuzu zedeleyecek bir durumla karşılaşmaması için çırpınıyoruz! Bu çırpınma ucu daha belirsiz arayışları getiriyor. Ankara’daki haberlerden biri şu:

İktidar, Libya’da daha güçlü görünmek için çevresindeki ülkelerde hava üssü arıyor. Akla Çad gelmiş. Orada güvenli bir üs alınırsa, Libya politikası daha güçlü sürdürülebilirmiş!

Al sana bir “iş” daha!

Libya’da var olmayı sürdürmek için bir ülkeye daha borçlu duruma düşmek!

Mısır, Libya’nın doğu komşusu. Hafter telefon kullanmadan Sahra’ya doğru bağırsa Nil’den yankılanıyor. Mısır’la Libya’da tam anlamıyla karşı karşıya geldik. Kahire şimdi de Rusya ile ilişkilerini sıkılaştırıyor. Mısır yönetimi Rusya’dan 50 savaş uçağı alıyor.

Küresel aktörler Ege’nin iki yakasında sorunları derinleştirip yıllarca Türkiye ile Yunanistan’ın silahlanma yarışına girmesini sağladılar. Şimdi de Akdeniz’in iki yakasındaki Mısır ile Türkiye arasındaki sorunlar düşmanlık noktasına varacak kadar derinleşiyor. İki ülkenin Libya’da savaş haline gelebileceğini yazan kalemlerin sayısı az değil.

Libya’da daha çok işimiz var!

Suriye’de Rusya’nın varlığını güçlendiren politikalar sonucu bu ülke artık hem kuzey hem güney komşumuz. Bunu dengelemeye çalışırken Libya’da da Rusya ile tam karşı karşıya geldik. Rusya, Türkiye’ye “ayağını denk al” dercesine Ermenistan’ın Azerbaycan’a saldırmasını sağladı. Türkiye doğal olarak, Azerbaycan’a tam destek verdiğini ilan etti. Havaalanlarından sınırlarına tüm kritik noktalarını Rusya’nın kontrol ettiği Ermenistan, “bağımsız” bir karar alıp Azerbaycan’a, Bakû-Tiflis-Ceyhan boru hattının geçtiği bölgeden saldırdı.

ABD de “Rusya’nın Libya’da güçlenmemesi için karşısında hazır Türkiye varken onu destekleyeyim” dedi.

Libya’da daha çok işimiz var!

***

Bayram gününde bu kadar “iş” yeter!

İslam dünyası Kurban Bayramı’nı kutluyor.

Bayramların bayram tadında kutlanacağı günler dileyelim.

Dileyelim ama gerçek tam tersi...

Suriye’den sonra Libya’da da İslam ülkeleri karşı karşıya...

Libya sorunu Türkiye’nin “en çok İslam ülkesini karşısına aldığı” konulardan biri haline geldi. Sadece Mısır değil, Suudi Arabistan ve İran da Türkiye’nin Libya politikasına karşı.

Öyle ki İran, Libya’ya 2 bin silahlı güç gönderdi. Kimin patronluğunda? Rusya’nın!

Suudi Arabistan, Libya’da Mısır’dan yana olduğunu her fırsatta ortaya koyuyor. Bu ülke kimin patronajında? ABD’nin!

Prof.Dr. Doğan Kuban’ın bir öngörüsü var. Diyor ki:

Emperyalizm, bugün izledikleri politikalarla İslam ülkelerini en az bir asır daha sömürür!

Libya’da çok işimiz var!