Muharrem İnce niye seviliyor?
Dosdoğru konuşanı, eveleyip gevelemeyeni özlemiş insanlar.
CHP gençlik kollarından yetişmiş. Örgüt disiplini edinmiş, altı ok nedir biliyor, ne derse halk ne anlar, biliyor.
Karşısındakinin kişiliğine göre nasıl davranılacağını kavramış. Birinin ağzının payı verilecekse veriyor. Ciddi ve içten olana da ona göre davranıyor.
Sözcük haznesi geniş, ifadesi açık, ağzından çıkacak sözlere hazırlıklı.
Tutuk değil, yutkumcuk olmuyor, laf ola konuşmuyor, asıl konudan kaçmıyor, cambazlık yapmıyor.
Güven veriyor, sözünün eri gözüküyor.
CHP ve sol, epeydir böyle kendinden emin, yalpa yapmayan, topluma ve halkçı düşünceye ve davranış biçimine açık bir çekim gücü görmemişti.
Muharrem İnce’nin insanlarda nasıl bir algı yarattığına örnek:
Geçen hafta pazardaydık. CHP’liler, seçim broşürleri dağıtıyordu.
Kürt şivesiyle konuşan bir pazarcı, Kemal Kılıçdaroğlu’nun fotoğrafını taşıyanı değil de, Muharrem İnce’nin tanıtım ilanını isterken gerekçesini kısaca özetledi:
“Bize baba adam lazım.”

Zübük adaylar
“telgrafhane.org” haber sitesinde, Cumhuriyetçi genç kuşak yazarlardan Taylan Özbay, CHP listelerinde yer alan iki adaydan söz etti.
Gelişmelere at gözlüğüyle bakan CHP’liler,Taylan Özbay’ı eleştirdiler.
Efendim, seçim öncesi bu adaylarla ilgili gerçekler açıklanır mıymış?
Özbay’ın yazdığı iki adaydan biri; emekçiye köle gibi baktığını kanıtlayan sözleriyle tanınan TOBB Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu’nun danışmanlarından. Borç kamçısıyla Türkiye’yi köleleştiren IMF Başkanı ile çektirdiği fotoğrafı sosyal medyada paylaşıyor. CHP PM’ye aday oluyor, kazanamıyor, ama Kılıçdaroğlu onu milletvekili seçilebilir sıraya koyuyor.
Diğeri, CHP PM’ye girebilmek için sahte liste bastırıyor! Galatasaraylı, ama Gezi eylemlerinde siyaseten “Ben Çarşı grubundanım” diyor, “Bizim için asıl olan kendi yolumuzdur, yeri gelir CHP içinde oluruz, yeri gelir AKP içinde oluruz. Ne önemi var?” diyor. O da, CHP’den seçilebilir sırada.
Taylan Özbay, solcu bir ailenin çocuğu olduğu ve CHP’de siyaset yapanları yakından tanıdığı için bu örnekleri vermiş. AKP’deki, MHP’deki, İYİ Parti’deki, HDP’deki, SP’deki “zübük” adayları da o partiler ile ilgilenenler bilir. Kim bilir onlarda da neler var, neler…
Diyeceğimiz basit: Türkiye’de siyaset, düşünceler ve ilkeler üzerinden yürümüyor. Profesyonel siyaset, tek tip siyasetçi üretiyor artık:
Çıkarını bilen, kişisel yararını gözeten yürüten siyasetçi pek gözde olduğundan, halk için, yurt gerçekleri için siyaset yapan dürüst insan bulmak giderek zorlaşıyor.

Öcalan pazarlığı
Geçen hafta bu köşeden İngiltere’de, Chatham House’daki para ve siyaset simsarlarının Recep Tayyip Erdoğan’a, ekonomik bunalımdan sıyrılmak için verecekleri “sıcak para” karşılığı “af”, hem de “Abdullah Öcalan’a af” istediklerini açıklamış, ikinci turda pazarlığın emperyalizmin benzer istekleri doğrultusunda yürüyeceğini ifade etmiştik.
“Cumhur ittifakı”ndan benzer söylemleri şimdiden duyuyoruz. Örneğin, BBP Başkanı Mustafa Destici, bir cuma namazı çıkışı o tınıyı seslendirdi:
“Devlet kendisine karşı işlenen suçları affedebilir.”
Öcalan neden yatıyor?
Devlete karşı işlenen suçtan!