\n\n\n

Yandaşları stada alınmayan Fenerbahçeli futbolcular Roma dönemine özenilen bu tutumla Arena’da aslanların önüne atılmış gladyatörler gibiydi. Futbol oynamak değil de yaşamda kalma kaygısıyla hatalar yaptılar. Henüz 15 dakikalık bölümde Galatasaray’ın kaçırdığı gollerin sayısını unuttuk. Bu gol durumlarının tamamına yakınının Galatasaraylı futbolcuların hazırlamadığını Bilica’nın hatalarına bağlı olarak geliştiğini peşinen söylemeliyim. Ayrıca şunu da eklemeliyim: Şükrü Saracoğlu Stadı’nın penaltı noktasında kazı çalışmaları yapıp haksız kazanç peşinde olan bir futbolcuyla Aykut Kocaman gibi henüz değerler kaymasına uğramamış olduğunu varsaydığım bir teknik adamın yolları nasıl kesişir? Kocaman daha 5. dakikada Bilica’yı oyundan alsaydı maçın yazgısı da değişir, en azından ayağındaki topu Elmander’e verip takımının ikinci golü yemesine engel olurdu.

Yakalanan pozisyonlara ve Galatasaray baskısına bakıldığında Sarı - Kırmızılı takımın görüntüsü izleyenlere hoş gelebilir, gelmesinde de bir sakınca yok. Çünkü bunca yıllık Fenerbahçe üstünlüğünün arkasından gelen bu sonuç övünülmesi gereken bir durumdur. Üstelik de Gökhan Gönül üzerinden geliştirilen ataklar maç öncesi taktik kurgunun bir uygulamasıydı. Bu da Galatasaray’ın işine fazlasıyla yaradı. Gökhan ve sağ taraf kesicisi Bilica Galatasaray’ın planladığı taktiğin ürün vermesi için bir hayli katkı sağladı.

Sarı - Kırmızılı takımda Emre Çolak beklenmedik bir başarım gücü ortaya koydu. Melo savunmanın önünde çok güçlü durdu. Baros çok gol kaçırmasına karşın Elmander ile Fenerbahçe savunmasına baskı yaparak onların kaygılanmasına neden oldu. Özellikle Elmander olağanüstü çaba harcadı. Ama Galatasaray’da oyunun kader adamı Melo oldu. Savunmanın önünde atakları durdurdu, orta alanda rakibe baskı yaptı ve Bienvenu’yü de yıldırdı. Maçın genelinde oyunun yazgısını Bilica ve Aykut Kocaman’ın belirlediğini de Galatasaraylılar yadsımamalı hatta onlara teşekkür bile etmelidir...