Socrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira, futbol tarihinin gelmiş geçmiş en iyi orta alan oyuncularından biri kabul edilen, 2004 yılında Pele tarafından dünyanın yaşayan en iyi 125 futbolcusundan biri olarak değerlendirilen, bizim kısaca ‘Sokrates’ olarak bildiğimiz değerli bir eski oyuncu entelektüel sonsuzluğa göç etti. 1974’te Brezilya’nın Sao Paulo eyaleti takımlarından Botafogo’da futbol kariyerine başlayan Sokrates zirveye Corinthians’ta çıktı. Tam altı sezon bu takımın formasını giydi. 1979 ile 1986 yılları arasında 60 kez Brezilya Ulusal Takımı’na çağrıldı. Oyunu okuma, topuk pası vermek yeteneklerinin yanında vücut ve top tekniğini bir sanat eseri olarak sergilemesiyle birlikte Corinthians’tayken Brezilya’daki askeri diktatörlüğü futbol aracılığıyla protesto etmesi, onun aynı zamanda ülkesine karşı duyarlılığını da göstermekteydi. Futbol oynarken aynı zamanda tıp fakültesini de bitiren Sokrates felsefe doktorası yaparak entelektüel yönünü de geliştirmişti.

Onun futbolunu doyasıya izlemek şansının yanı sıra bir gazeteci olarak kendisiyle tanışmak, konuşmak da yaşamımın önemli anılarından biridir. 1982 Dünya Futbol Şampiyonası’nda Brezilya ile İtalya’nın 5 Temmuz günü karşılaştığı 2. tur maçı kupanın finali olarak değerlendirilmiş ve kaptan Sokrates’in ilk golü attığı mücadelede Paolo Rossi’nin üç golüne engel olunamayınca ‘Sambacılar’ 3-2 kaybetmişlerdi. Bu iki ülkenin o günkü kadroları İtalya’da yapılan 1990 Dünya Futbol Şampiyonası sırasında bir gösteri maçı için yeniden karşılaştılar. Her biri futbolu bırakmış bu yıldızlar Pescera’da mücadele ettiler, maçı ben de yerinde izledim. Brezilya, bir futbol gösterisinden sonra İtalya’yı 9-1 yendi. Onların müthiş gösterilerinden sonra 1990 şampiyonasının genelindeki futbol beğenilmemişti. Sokrates ile İtalya 90’da Torino’da çeyrek finaldeki Brezilya-Arjantin maçı sonrası basın merkezinde karşılaşmış ve gazetemiz Cumhuriyet’te yayımlanması için bir de röportaj yapmıştım. Rahmetli Mahmut Küçük bizim konuşmamızı fotoğraflamıştı.

Sokrates Latin Amerikaliların geneli gibi Türklere sempati duyduğunu, genç bir futbolcu adayıyken ülkesinin büyük oyuncularından Didi’nin teknik adam olarak F.Bahçe’de yaşadığı şampiyonluklar nedeniyle de Türklerle yakınlaştıklarını ama Brezilya’nın futbolunun giderek mekanikleştiğinden söz etmişti özet olarak. Son yıllarda ülkesinde pratisyen spor doktorluğu yapan bu büyük futbolcu ve entelektüelin, genç sayılacak bir yaşta ölümü sadece Brezilya için değil evrensel kültürümüz için bir kayıptır. Toprağı bol olsun...