Uluslararası Milas Festivali, tarihteki ‘Karia festivalleri’nin coşkusunu yaşattı

\n\n\n\n\n

Anadolu’nun antik coğrafyasında Büyük Menderes ile Dalaman nehirlerinin arası Karia’ydı… kuzeyi Lydia, güneyi Lykia, batısı Ege Denizi, doğusu ise Frigya’ydı.

Muğla’nın Akdeniz’le buluşan Ortaca, Dalyan ve Fethiye ilçeleri Lykialı’dır… Güney Ege’deki Köyceğiz, Marmaris, Datça, Ula, Milas, Kavaklıdere, Yatağan ve Bodrum ilçeleri de Karialı...

Karia, yüce dağlarından ve sarp tepelerinden ötürü olsa gerek, eski dilde “doruklar ülkesi” anlamına geliyor. “Mylasa” ise bölgenin ticaret, kültür ve yönetsel başkentiydi. Zaten böyle olmasa, binyıllardan bugüne adı “değişmeden” gelmezdi.

Nitekim önce asırlık Mehmet Ali Ağa Konağı’nın “Turhan Selçuk Karikatürlü Evi”ne dönüşmesi; derken Hacıapti Mahallesi’ni bezeyen “Turhan Selçuk Parkı”; şimdi de “Uluslararası Turhan Selçuk Karikatür Yarışması”yla kutsanan Milaslı Turhan Selçuk da sanatının “doruğu” değil miydi? Tıpkı kardeşi İlhan Selçuk’un da aydınlanma neferliğinin “doruğu”ndaki Cumhuriyet aydınımız olması gibi?..

Baltalı Kapı Korteji

Doruklar Ülkesi’nin başkentinde 14-18 Eylül’de ilk kez uluslararası düzenlenen “Milas Festivali” için Belediye Başkanı Muhammet Tokat dedi ki; “binlerce yıl önceki Karia festivalleri geleneğinin ve coşkusunun izinden gidiyoruz”.

Doyumsuz kaynak sularıyla ün yapan Labranda’nın anısına 1800 yıl önce düzenlenen “Zeus Labrandos Festivali”, Milas’ın kuzey girişindeki Baltalı Kapı’dan başlarmış... “MS 2011”in festival kortejinin de kilit taşındaki çift ağızlı balta figüründen ötürü bu adı taşıyan kemerli kapıdan geçmesi, başkanı haklı çıkartmıyor mu?

Hele “Milas’ın Dünü ve Bugünü” panelinin, restorasyonu tamamlanmak üzere olan tarihi Çöllüoğlu Hanı avlusunda “güvercin”lerin kanat sesleri eşliğinde yapılması, kentin geçmişini barışçıl umutlarıyla da buluşturuyordu…

Dünya yarıştı

Önce, arkadaşımız Kamil Masaracı’nın dileğinin belediyenin onayıyla Turhan Selçuk Karikatürlü Evi’ne dönüşen Hacı Ali Konağı’nda, yurttan ve dünyadan 1503 eserin gönderildiği karikatür yarışmasının seçilmiş 40 eserini gezdik. Birinci olan İranlı çizer Darıush Ramezani ile diğer ödül alanları kutladık.

Aynı “ev”de Belediye Heykel Atölyesi sanatçılarının eserlerini de alkışladıktan sonra Çöllüoğlu Hanı’na geçtik. Panelde, Prof. Dr. Adnan Diler, Yrd. Doç. Dr. Abuzzer Kızıl ve Prof. Dr. Kadir Pektaş, Karia’dan Osmanlı’ya uygarlık serüvenini anlattılar.

Halikarnaslı (Bodrumlu) tarihçi Heredot, ünlü, “insan Karia’da yaşar” sözünü bölgenin sadece eşsiz doğası için mi söylemişti; yoksa kültürünü de önemseyerek mi bu ayrıcalığı vurgulamıştı?

Cevabı hocaların açıklamalarında ortaya çıkmıştı. “Karialılar aynı zamanda sanatçıydı” diyen Paktaş, “bir Doriodon mezarında bulunan müzik aletleri çarpıcıdır” diyor ve ekliyordu: “Aynı mezarda ailenin tümünün müzisyen olduğuna dair de bulgular var.”

Bunları dinlerken, paneli izleyen “Karialı” sanatçı, Muğla Milletvekili Tolga Çandar’ın yüzündeki gururlu bakışları tercüme etmek de bana düştü; “eğer Karialı o müzisyenler olmasaydı, Tolga Çandar da olmazdı...”

Karia’ya yakışanlar

Uluslararası Milas Festivali’nin ayrıntıları bu yazıya sığmaz... Ancak, Alman Grup Duo Taksim ile Ekvatorlu Kızılderili grup İnka Sol’un meydanlardaki özgün müzik gösterilerine; Volkan Konak’tan Baba Zula’ya; İzmir Devlet Senfoni Orkestrası’ndan, Mecaz, Gelişim ve Karya gruplarına kadar “bizimkiler”in katkıları; bölge sanatçılarının resim, fotoğraf, minyatür, tezhip sergileri; halı-kilim-elişi-dokumacılık şöleni; canlı heykeller, sokak çalgıcıları, davul zurna resitali; zeybekler ve Turkuaz Dans Topluluğu’nun gösterileri; kitap fuarından “zeytinciliğimiz” ve “halıcılığımız” panellerine ve elbette ki Makbule Kaya ile Tolga Çandar’ımıza kadar, adlarını sayamadığım diğer sanatçıları ve Dilek Kutlu ile Max Bendo’nun sundukları Karia’ya yakışır program unutulmayacak..

Peki, Milas böylesi zengin geçmişine yakışır kimlikli bir geleceği nasıl inşa edecek; bunu da gelecek yazılarımıza bırakalım...

\n\n