Dün
Cumhuriyet Halk Partisi’nin 100. yıl kuruluş yıldönümüydü.
Toplam
7-8 saatlik bir “etkinlik” ile dün kutladı. (Bugüne saat 16.00’daki
hatıra ormanı açılışı kaldı.)
Hacı
Bekir Şekercisi de Kurukahveci Mehmet Efendi de 100. yıllarını daha anlamlı
törenlerle kutlamıştı.
CHP ileri
gelenleri, üstünkörü bir etkinlik denilmesin diye yine de pratik önlemler
almışlardı.
Bu
etkinliğe “candan” ve “gönülden” üç de bölüm eklenmişti.
- Candan önlem,
Candan Erçetin konseri.
- Gönülden
önlemler ise “genel başkanlara ödül takdimi” ile Kemal Kılıçdaroğlu
konuşması.
**
Anıtpark’taki
kalabalık Candan Hanım’ın konseri içindi.
Ama
konser en sona bırakılmıştı. Tatlılar en sona malum.
100. yıl
filmi ile halk dansları da vardı. Geçiniz.
“Genel başkanlara
ödül takdimi” faslı kimi partilileri çok
heyecanlandırmıştı. Kemal Bey kendine de ödül verebilir diye bahse girenler
oldu mu? Olduysa şaşırmak gerekmez.
Peki ya
100. yıl mesajı ne olacak?
Yeni bir
yüzyıl başlıyor. Daha şaşıracak ne kaldı?
Kendisine
oy veren 25 küsur milyon seçmenden de helallik isteyecek miydi?
Genel başkanlar
diye Altan Öymen, Hikmet Çetin, Murat Karayalçın’ın
isimleri de programda yoktu. Ya rahmetli Deniz Baykal? Ona da ödül
verilecek miydi?
- Onun adına ödülü kim alacaktı?
Bu
soruların yanıtı için gece yarısından önceyi beklemek gerekiyordu. O zaman da
bu yazıyı mektup yapıp asker arkadaşlarına WhatsApp’lamak gerekecekti...
İşin özü
özeti Bahçelievler Anıtpark’taki kalabalık, Candan Erçetin’in söyleyeceği
şarkılar için toplanmıştı.
***
Kemal Bey
yerine konuşmayı Candan Erçetin yapsa, Kemal Bey de şarkı türkü söylese.
Dinleyiciler çok daha mutlu olurdu. Madem değişim!
Candan
Hanım eğitimi, birikimi, saygınlığı, şarkılarının felsefesi ve içeriği ile benzetmek gibi olmasın her
yanıyla yönüyle ezberlediğimiz Kemal Bey’den çok daha ilginç bir karakter.
Galatasaray’dan
bir arkadaşı ve meslektaşı ile ayaküstü tanışma ve konuşma şansımız oldu.
Candan
Hanım, siyasal bilinci toplumsal duyarlılığı çok farklı bir sanatçı. Zaten
sanırım bu çok önemli yıldönümüne çağrılmasının nedeni de bu. Acaba siyasal
gündemle ilişkili şarkılar söylemeyi tercih edecek mi?
Muhatabım,
“Sanmam” dedi, “Riskli olabilir. Alınganlığa yol açabilir.”
- “Neden
nasıl yani?”
- Mesela
en tutulan şarkılarından birini biliyorsunuz: “Yalan!”
Bunu o
atmosferde söylemesi hassasiyet yaratabilir.
Şarkının
sözlerini cep telefonundan arayıp gösterdi:
“Yalan! Geri döndüren gördün mü geçmişi? Boşa
soldurdun o nazlı gençliği.
Bir avuç toprak için yor kendini. Dünyada ölümden başkası
yalan.
Yalan başkası yalan... Zaman kendine benzetmez herkesi.
Hesapsız açar baharlar pembeyi... Açmadığın dalda sözün geçer mi... Dünyada
ölümden başkası yalan.
Sitem etme haberi yok dağların... Ellerini gözlerinle
bağladın... Faydası yok geç kalınmış figanın... Dünyada ölümden başkası yalan...Yalan
başkası yalan!”
Gerçekten
de “Yalan”ın sözleri adrese teslim bir mesaj gibi.
**
100. yıl
kutlanıyor.
Ama
herkesin aklında “değişim” olacak mı?
Olursa
nasıl olacak?
Kemal Bey’in
kurultaya kadar da sonrasında da havanda su dövmeye, ipe un sermeye devam
edeceğini artık herkes biliyor.
Sonrası
ise bugüne dek olduğu gibi Allah kerim.
**
Candan
Hanım’ın bu konuda şarkıyla vereceği bir mesaj var mı?
Muhatabım
“Olmaz olur mu?” diyor.
Yine cep
telefonu ekrandan bulup elime tutuşturuyor.
Şarkı
değil, felsefe metni veya köşe yazısı.
“Değişiyoruz. Her şey
değişti. Biz de değişiyoruz. En doğrusu bu değil mi?
Kırılmaktansa, sert ağaçlar gibi, kafa tutunca rüzgâra...
Hoyrat rüzgâr kırar geçer, ağaç ölürse geriye rüzgarın hükmü kalır. Ve rüzgâr bütün
zorbalığıyla kazanır.
Oysa bir çınar
asırlarca iyiliği yaşatır.
Gölgesi değişirken bilgisi hep yol alır.
Değişiyoruz
ama, iyi midir kötü mü bilemem
Dönüşüyoruz ama, hayra ya da şerre yoramam
Gelişiyoruz
ama fırtınalara boyun eğerek
Gülüşüyoruz ama içimizden acı çekerek
Her şey
değişti, biz de değişiyoruz.”
**
100. yıl
kutlamasına Candan Erçetin’in çağrılması fikri Kemal Bey’den çıkmışsa bu köşeyi
kendisine bırakırım. Söz...
1999’da
da Sabah’ta o köşe yazıyordu. Sosyal güvenlik, işçi ve SSK konularında...
**
Bu yüzyılın
onuru elbette CHP ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ölümsüz önderi Mustafa
Kemal Atatürk’ündür.
“Protokol
onuru” ise CHP liderlik koltuğundaki
Kemal Kılıçdaroğlu’nundur.
CHP ve TC’nin
temelleri birlikte atılmıştır.
100. yılı
“CHP’li cumhurbaşkanı” sıfatı ile kutlamak gibi bir çılgın projeye
yönelmesi iyi niyetli bir ham hayal idi...
Keşke
özgül ağırlığını, birikim ve deneyimini de hesaba katabilseydi.
Tunceli’den
milletvekili adayı olmayı bir kez bile denemeye cesaret edemedi. Ama Cumhurbaşkanlığı
adaylığına balıklama atladı.
Rahmetli Kamer
Genç, tam (bağımsızlık) dahil bile her partiden Tunceli’den yedi kez vekil
seçilip gelmişti.
Ama “Ben
Dersimli Kemal”, böyle bir şeye bir kez olsun cesaret edemedi. Sadece bu
siyasal gerçek bile cumhurbaşkanlığı makamını hak etmediğinin kanıtıydı.
Bunları
değil yazmak, düşünmek bile üzücü.
Nitekim
kendisi ve çevresi de aynı hissiyat içinde olmalı ki yüzlerce -belki binlerce-
eski-yeni partili milletvekiline, önde gelen-giden parti üyesine gönderilen
davetiyelerde isim ve imzası yoktu.
**
Oysa 100.
yıldönümü davetiyesini genel başkan olarak imzalamak bir onur ve ayrıcalıktı.
Belli ki
itibardan ve israftan tasarruf etmeye karar verdi.
Daha
derin bir neden ise davetiyenin başlığındaki “Geçmişin mirasıyla
yeni yüzyıla hazırlanan CHP” ifadesiydi.
İfade çok
fiyakalı ama sorunluydu.
“Helallik alma” politikasından vazgeçmeyi sağa açılım, tarikata cemaate saçılımdan vazgeçmeyi gerektirir.
