Dante gibi ortasındayız, mühim zamanların.

Dün Berat kandili idi.

Yarın Tayyip Bey 70 yaşına basıyor.

70 pare top da atılabilir, 70 ayrı selatin caminin minaresinden sala da verilebilir.

Ama ikisi de riskli. Sayın halkımız ya darbe sanır, ya da...

Tövbe tövbe ağzımızdan yel alsın.

Kendi deneyimimden değil, bizzat Tayyip Bey’den duyduğumuz için 70 yaşına basmak çok mühim!

Çok değil, 4 yıl 4 ay önce eski ve yakın dostu, eski İçişleri Bakanı Beşir Atalay’dan şöyle yakınmıştı: “Gelmiş 70 yaşına, benden randevu istiyor. Bu saatten sonra ne demeye geleceksin bana? Biraz tuhaf buldum açıkçası!” (7 Eylül 2019)

Zaman, kuşlarla birlikte uçuyor. Fena uçuyor.

Sonuç mu, kendi deyimiyle “Men dakka dukka”!

Dileyelim yarından sonra 31 Mart’a kadar yapacağı mitingleri sayın halkımız da “biraz tuhaf bulmaz”!

***

Aslında hayatta, tabiatta ve siyasette tuhaf diye bir şey yok.

Mart kapıdan baktırıyor. İklimler kayıyor. Ege’yi geçtik, adalarda bile bademler çiçek açıyor.

Doğalgaz zammından korkanlara dileyelim kazma kürek yaktırmasın...

İklimlerden de sorumlu çevre bakanımız Murat Kurum, kurum kurum kuruldu, İstanbul sokaklarına salındı.

Mevsimler yetkilisiz kaldı... (Sayın Özhaseki İstanbullular için önce hastane demek. Geçelim.)

Verilmiş sadakamız varmış ki kayan siyanürlü taş toprak tepelerinin altında daha da fazla can kalmadı.

“Altın söz konusu ise altına da bakmak gerekir” diye gerçeğimiz var.

Dağlarla vadilerdeki altından sorumlu bakan Kurum, kuruldu da ve iyi ki kalktı da altını gördük.

Püf ki püf!

Zaten sırf bu nedenle bakanlar, genel başkanlar ve elbette belediye başkanları koltukta uzun süre oturmamalı... (İstisna olduğunu kanıtlamış olanlar müstesna!)

***

Teşbihte hata olmaz, içişleri bakanları altınla uğraşmıyor ama onların da altına bakmak gerektiği ortaya çıktı.

İstanbul Valisi Ali Yerlikaya bakan olur olmaz bunu yaptı. Meğer iklim gibi, suç örgütleri de başlarına buyruk hale gelmiş. Göreve geldiği günden beri 7/24 “organize suç örgütlerini” çökerte çökerte bitiremiyor.

Dün de “Kafes 47” operasyonu için Bursa’da işbaşındaydı.

Resmi yollardan işletmelere ortak olan, ilerleyen süreçte diğer ortaklarını tehdit ederek işletmeden el çektiren, şiddet ve cebir kullanarak sözde mahkeme kurarak borçlu alacaklı şahıslar hakkında karar verilen karşılığında para talep eden ve silahla kasten yaralama eylemleri gerçekleştiren üç ayrı suç örgütünün iki elebaşısı (Bülent Çetkin ile Osman Delibaş) dahil 47 kişi derdest edildi.

Erzurumlu Muhammed Tayyar Türkeş (43) ise belli ki bu üçlü isminin ağırlığını taşıyamadığı için yurtdışına “uçmuş” .

“X.com” hesabında kendisini “Sancaktar Holding YKB, köşe yazarı, futbol kulübü başkanı” diye tanıtıyor.

İsimlerin kader olduğuna inanılır. Anne babalar da çocuklarına isim verirken bu yüzden çok özenirler. Bazıları da kimliklerini çocukları üzerinden tanımlamak isterler.

Onun ailesi de Muhammed Türkeş’in tövbe tövbe peygamber gibi ulu ve aziz bir insan ve merhum Başbuğ gibi değerli bir devlet adamı olmasını istemiş.

Velakin, “Hira Dağı kadar Müslüman, Tanrı Dağı kadar Türk” hedefi de biraz riskli.

Mekke yakınlarındaki Hira Dağı 642 metrelik bir tepe. Tanrı Dağları ise 7 bin 439 metreye ulaşan zirvesiyle sıra dağ silsilesi...

Müslümanlık ile Türklüğü yarıştırmanın hiç gereği de yok.

***

Özet mi?

Ailesi, keşke iki ismin arasına Arapça “tayyare”den “uçan” anlamındaki Tayyar’ı sıkıştırmak yerine, iyi, güzel, hoş anlamında bir isim verselerdi.

Kaldı ki sayın firari suç örgütü elebaşımız o ismi hak ettiğini göstermek için kaçtığı ülkede çırpınıp duruyor. İktidar yazarlarını, tüm sayın bakanlarımızı ve Murat Kurum ile Turgut Altınok’u kıskandıracak şarkı sözü kıvamında tweet’ler atıp duruyor. İşte operasyon ertesindeki mesajı:

“Savaş uçağından uçak gemimize, tankından SİHA’sına, 100 yılda yapılamayanı yapan adam olarak tarihe geçti. Bu ülkede yaşayan hiç kimse Erdoğan’ın hakkını ödeyemez.”

Tayyar kardeşimizin tayyareye atlayıp uçması da bu yüzden zaten.