Muammer Aksoy tam otuz yıl önce, bugün öldürüldü.

Bürosundan evine dönerken, oturduğu apartmana girerken...

Sağ şakağından ve sağ göğsünden...

İki kurşunla...

Otuz yıl önce bugün.

Özal iktidarının son zamanlarında...

Koalisyon karmaşasının eşiğinde...

Radikal İslamcıların imzasıyla...

O yıl ardı ardına işlenecek üç adet faili meçhul cinayetin ilk halkasında...

Atatürkçü Düşünce Derneği’nin kurucularından hukukçu Muammer Aksoy öldürüldü bu ülkede, 1990 yılında.

Ilımlı İslam pazarlamacılarının parlamaya başladığı...

Babıâli gazeteciliğinin İkitelli gazeteciliğine dönüştüğü...

Uğur Mumcu gazeteciliğini hor görecek yeni nesil bir medyanın temellerinin atıldığı...

Ordu içindeki İslami örgütlenmelerden bahsedildiği...

Üniversitelerde türban tartışmalarının çıktığı...

Laikliğe karşı olanların siyasi heveslerinin tehlikeli bulunmasının yersiz görülmeye başlandığı zamanlarda...

1990 yılının ocak ayında...

Muammer Aksoy öldürüldü bu ülkede iki kurşunla.

Onu gömdü bu ülke. 

Sonra birkaç ay arayla Çetin Emeç’i gömdü.

Sonra Turan Dursun’u gömdü. 

Sonra Bahriye Üçok’u gömdü. 

Üç yıl sonra Uğur Mumcu’yu gömdü... Madımak’a ateşe atılanları gömdü.

Yıllar sonra Hrant Dink’i gömdü... 

Ölülerini gömdü, gömdü, gömdü... 

Ve sonra...

Sanki o kadar ölü gömmemiş gibi, o kadar yangın yaşamamış gibi, o kadar bombalanmamış gibi...

Sanki bu cinayetlerden, suikastlardan, linçlerden hiçbir şey öğrenmemiş gibi gitti, niyeti ve menşei belli bir İslami kesimle alenen işbirliğinde olan...

Hedefine ulaşınca demokrasi tramvayından ineceğini daha baştan kendi ağzıyla açıklayan...

Askeri vesayeti kaldırma vaadiyle iktidara talip olan...

Bu arada laikliğe düşman olduğunu saklama gereği de duymayan...

Arkasına Batı’yı, kanatlarının altına da kullanışlı bazı aydınları alan cambaz bir siyaseti iktidara getirdi. 

...

Otuz yıl önce bugün, o iki kurşun sadece bu ülkenin kıymetli bir hukukçusunu öldürmedi. 

Sonrasındaki kurşunlamalar, yangınlar, patlamalarla birlikte, bu ülkenin aklını ve kalbini de deldi geçti.

İşlenen onca siyasi cinayeti doğru okuyamayan...

Kendisine gösterilen hedeflere sağduyu yoksunu bir heyecanla dalan...

Hesaplı olduğu aşikâr tuzaklara hiç sektirmeden yuvarlanan...

Ve karışan kafasını meselenin aslına yormak yerine, kendisini yatıştıra yatıştıra iktidarı şu anki politikaların hoyratlığına bırakan bu ülkede...

Otuz yıl önceden bugüne bu cinayetleri planlayan irade...

Bugünlerin iktidarlarını şekillendirdiği için;

Son yıllarda kurşunlar sıkılmıyor, pusular kurulmuyor, bombalar patlamıyor. 

Ama...

90’lardan 2000’lere, bombalarla, kurşunlarla yok edilen aydınlar...

Artık faili meçhullerle değil, legal yollarla ortadan kaldırılıyor.

Muammer Aksoy... 

Bundan otuz yıl önce tam bugün, tam da bunun için öldürüldü bu ülkede iki kurşunla.