Diyarbakır Ziya Gökalp Lisesi’ni bitirdikten sonra, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kuyruktan girmiştim. Fakülte öğrenimine başladığımda çoktan sosyalisttim. Bu nedenle Sosyalist Türkiye diye slogan atan bir grubu kendime daha yakın bulmuştum. 

Bu arada iktisat Fakültesi ile Hukuk Fakültesini zemin katta birleştiren öğrencilerin çay ve kahve içtiği, masa tenisi oynadığı bir kafe vardı. O kafede “Sosyalist Türkiye” diye slogan atanlarla ‘Bağımsız Türkiye’ sloganı atan öğrenciler karşı karşıya geldi. Kısa bir karmaşadan sonra uzun boylu parkalı ve kirli sakallı bir genç müthiş bir özgüven ile bağırdı: “Dostlar, bağımsız olmadan sosyalist olunamaz.” Deniz Gezmiş’ti. Bunu birinci ders olarak not etmiştim. Haklıydı. Sonra birçok yerde ve birçok eylemde birlikte olduk. 

Dekan Orhan Aldıkaçtı’nın kimilerinin odasının basılması diye adlandırdığı olayda Deniz ile birlikte olan on onbeş öğrenciden biriydim. 

Aldıkaçtı, özerk bir üniversiteye ilk kez polis aldığı için bir protesto eylemiydi. 

Aldıkaçtı çok korkmuştu. “Polisi engellemeye fiziki olarak gücüm yetmez” diye kendini savunmaya çalışıyordu. 

Deniz, “Sana karşı burada şiddet kullanmayacağız. Bu bize yakışmaz, korkmana gerek yok hocam” dedi. 

Dekanlık katından aşağı indiğimizde Deniz’in Mustafa Kemal ile ilgili söylediklerine tanık oldum. Mustafa Kemal’i küçümseyen kimi sosyalistlere karşı, “Mustafa Kemal’i iyi tanımak gerekir. Devrimlerini ve bu devrimlerin özlediğimiz düzene bizi götürecek yol haritası olduğunu bilmek gerekir” diyordu.

Ona göre Mustafa Kemal’in devrimleri yarım kalmıştı. Ve egemenler o devrimlerin üzerini küllemekteydiler. Burada da haklıydı. Bunu da ikinci ders olarak not etmiştim. 

Çünkü sosyalist diye kendimi tanımlamaya başlayınca ilk iş Atatürk’ü ve Atatürkçülüğü beğenmemeye başlamıştım. Bunun bir züppelik olduğunu Deniz bana dolayısıyla öğretmişti. 

Onu bir grup arkadaşı ile Samsun’dan Ankara’ya Mustafa Kemal yürüyüşünde ve sonrasında Mustafa Kemal’i anlatırken de dinlemiştim. Samsun yürüyüşüne “Tam Bağımsız Türkiye İçin Mustafa Kemal Yürüyüşü” adı verilmişti. Deniz Gezmiş, gerçekten tam bağımsız demokratik bir Türkiye kurma sevdasını taşıyordu. 

Sonra 12 Mart muhtırası,

Sonra eylemlerin büyümesi ve Gemerek’te yakalanış.  

Ankara’da kurulan Dar ağaçları... 

6 Mayıs... Dilim varmıyor...

21 Mayıs Kızım Deniz’in doğumu... 

Cemil amca, Mukaddes teyze...

Bora, Hamdi... 

Hamdi ile Kırkağaç’ta kısa dönem askerlik. 

Şimdi Hamdi’nin torunu Deniz, hem de Deniz Gezmiş...

6 Mayıs Ah! Ah! Dilim varmıyor.

AV. CELAL ÜLGEN