Bir apartman yöneticisi düşünün; her dairenin her şeyine karışıyor.

Bir sabah ani bir karar alıyor, evlerine alışveriş torbasıyla dönen herkesin neler aldığını listelemesini istiyor.

Akşam saat 22.00’den sonra eve alkollü içecek getirmeyi yasaklıyor.
Durup durup apartmanın adını her an değiştirebileceğini söylüyor.
Evlerdeki çocuk sayısını beğenmediğini ilan ediyor, ayın ilk yarısında 3, ikinci yarısında 5 çocuk istiyor.
Tatile giden herkesin dönüşte kendisine ayrıntılı bilgi vermesi, aksi halde tatilin iptal edilmesi şartını getiriyor.
Apartmanda ayrımcılık yapıyor, bir ailenin hassasiyetini ötekine karşı kullanıyor.
Bir gün apartmanın girişindeki çiçeklik alanı söküp, oraya gözetleme odası yapacağını açıklıyor.
Böyle bir durumda apartmanda ne olursa Türkiye’de bu yaşanıyor.

Başbakan ve çevresi sanki kendileri hiçbir şey yapmamış, toplumda hiçbir kutuplaşmaya neden olmamış gibi, Gezi Parkı direnişinin kaynaklarını arıyor.
Daha net anlatımla AKP düşman arıyor.
Böylesi durumlarda iktidarların ilk sarıldığı can simidi olan “dış düşman” tutmadı. Bir haftadır ellerinde “dış mihraklara” ilişkin kanıtlar olduğunu söylüyorlar ama açıklayabildikleri bir bulgu yok. Üstelik Gezi Parkı direnişçilerinin her şeyi yerli.
Faiz lobisini düşman ilan etmeyi denediler, o da tutmuyor. Zira faizle zengin olanların tümü kendileriyle birlikte hareket eden kesimler.
Muhalefet partileri de AKP’nin, “hah yakaladım, bütün bunları örgütleyen onlar” diyeceği bir görüntü sergilemediler.
AKP bugüne kadar karşıtlıklar üreterek güçlendi. Bugün ayrıştırdığı toplumsal kesimlerin tümü birleşti, karşısına çıktı; “Artık yeter, özgürlük istiyoruz” diyor.
Gezi Parkı’nda meydana çıkıp tüm ülkeye yayılan direnişe katılanların faiz lobisinden ne anladığı şu pankartla özetlenmiş:
“Taksit taksit aldığın özgürlüğümüzü faiziyle birlikte geri alacağız. İmza: Faiz Lobisi.”
Başbakan 3 ay önceden bu tür olaylar yaşanacağına ilişkin bilgi aldıklarını söylüyor. O zaman sorarlar; “Neden olmamasını sağlayacak adımlar atmadın” diye.
Bunu geçelim... Demek ki tüm Türkiye’yi direniş alanına çevirenler, 3 ay önce Gezi Parkı’ndaki ağaç kıyımında inat edileceğini biliyordu, 3. köprüye verilecek ismin Alevi yurttaşlarımızı inciteceğini biliyordu, alkol düzenlemesi adı altında yaşam biçimlerine müdahalede daha ileri adımlar atılacağını biliyordu...
Bütün bunları 3 ay önceden kim biliyorsa, demek ki düşman o!

Halkın günlerdir devam eden protesto gösterilerine, kendiliğinden gelişen mitinglerine karşı iktidarın da miting düzenleme kararı alması demokrasi birikimimizin benzersiz bir örneğini oluşturacak.
Eğer iktidar, belediye çalışanlarına 100 lira akaryakıt parası vererek, otobüs firmalarının bedava araç tahsis etmesini sağlayarak büyük bir kalabalık toplarsa halka cevap vermiş mi olacak?
Ya bu mitingler ters teper muhalefet gösterileri daha da artarsa... Üstelik halkın geliştirdiği mücadele yöntemleri iktidarların kolay kolay karşılığını bulabileceği cinsten değil.
Her balkon bir mücadele yeri.
Her bilgisayar milyonlarca kişiye ulaşma aracı.
Meydanlar sadece gündüz değil, geceleri de direnci haykırma yeri.
Ve mizah gibi çok güçlü bir silah, sürekli sözcük üretiyor.
AKP düşman aramaya devam etsin.
Türkiye’de demokrasi yeniden inşa ediliyor.