Nasıl kılcal damarlar olmadan, kalbin, ana damarların işlevi yoksa yerel basın olmadan da ülke basını havada kalır. Genel durumdan olumsuz etkilenenlerin başında yerel medya geliyor.
Türkiye Gazeteciler Federasyonu (TGF) Başkanı Yılmaz Karaca, resmi ilan alma hakkına ulaşmış, kurumlaşmış 1800 gazetenin 900’e indiğini vurguluyor.
Basın İlan Kurumu’nun (BİK) Anadolu basını temsilcisi Mustafa Arslan, bir yıldır genel kurul yapılmadığını, resmi ilan tarifelerinin de değişmediğini söylüyor. Her şeye zam yapan iktidar, sıra yerel basının ayakta kalmasına gelince önemli kaynak olan resmi ilan fiyatlarını sabit tutuyor.
Tüm olumsuzluklara karşın direnen basını ayrıca kutlamak gerek. Yeni Adana’dan Bartın gazetesine kadar asırlıklar, Rize Viçe’den Gaziantep Sabah’a, Kırklareli Yeşilyurt’tan Samsun Halk gazetesine kadar onlarca yıldır yayında olanlar her şeye karşın mürekkep diyor. 75 yıllık Eskişehir Sakarya gazetesinin sahibi, dün toprağa verdiğimiz Üstün Ünügür’ü saygıyla analım.
***
Anadolu gezilerimizde yerel basını selamlamaya çalışıyoruz. Bunlardan kuruluşuna tanık olduğum, 30 yaşından gün alan Ordu Olay gazetesini paylaşmak isterim. Sahibi Zeki Özel’le Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi’nden 1981’de mezun olduk. Esprili, sosyal yönü güçlü Zeki, istese büyük kentlerde tutunabilirdi. O doğduğu şehre, Ordu’ya döndü.
1991’de Ordu Olay gazetesinin sahipliğini üstlendi.
Zeki, 6 Ekim 1956’da doğduğu gün Ordu Postası gazetesinde bir haber vardı:
“Havaalanı!”
Ordu Giresun arasına havaalanı yapılabilirdi. Babası Hasan Özel, oğlunun doğumu kadar bu habere de heyecan duydu. Oğlunun iyi bir evlat olarak büyümesini gördü, havaalanını göremedi. Yaşamının son günlerinde Zeki’nin kulağına fısıldadı:
“Sigarayı bırak, havaalanının peşini bırakma!”
Babasına söz verdi. İkisini de tuttu. Giresunluların da çok istediği havaalanı için gazetesini dozer, kepçe, demir, plan, proje yaptı. Bıkmadan, usanmadan. Siyasi görüşünü çok açık ilan ettiği halde iktidara kim gelirse gelsin diyalog kurarak. Kemal Yazıcıoğlu’ndan Ertuğrul Günay’a, Mesut Yılmaz’dan Binali Yıldırım’a kadar. Olumsuz bile olsa her gelişmeyi manşet yaparak. İki başlık:
“Umuttu... Tarih Oldu”, “Lüzumsuzmuş!”
Olumlu gelişmeleri de çok büyüttü:
“Mesut Yılmaz ‘Erkek Sözü’ dedi!”, “Oluyor Gibi!”
Başbakanlığında manşetleri gören Erdoğan, Cumhurbaşkanlığı’nda Ordu Havaalanı sözü geçince çevresine soruyor:
“O gazete hâlâ devam ediyor mu?”
19 yıl yüzlerce kez manşetten konuyu işleyen Zeki, 2011’de temel atıldıktan sonra da her aşamayı haber yaptı. Temmuz 2015’te manşet şuydu:
“İyi Uçuşlar!”
***
Zeki’nin yaşamını, inatçı mücadelesini, Mor Beyaz Yıllar, Ceren Balerinin Çığlığı kitaplarının yazarı Yalçın Şimşek, “Bir Hayalin Peşinde” başlığıyla roman tadında kitaplaştırdı. Ellerine sağlık.
Ordu Olay gazetesinin 10. yılını Ali Ekber Yıldırım, Sadık Uçar ve geçen yıl yitirdiğimiz Ergun Oruç’la birlikte, gazetenin önüne ağaçlar dikerek kutlamıştık.
1996’da Ahmet Taner Kışlalı ile birlikte çağırmıştı bizi. Ne güzel buluşmaydı.
Zeki, Ordu Sanat Evi (ORSEV) yönetiminde Turgut Özakman, Oktay Ekşi, Nebil Özgentürk, Atila Sertel ve pek çok gazeteciyi, aydını Ordu’yla buluşturdu. Ergenekon gerçeğini ilk gören ve eyleme geçenlerdendi.
Son not: Ordu’nun güzelliğini etkileyecek bir otele karşı çıkıyor. İnşaat bitince gazetesine ilan vermek istiyorlar. Zeki, “Yapımına karşı çıktığımız binanın ilanını alamayız” diyor.
Zeki şimdi Samsun-Sarp demiryolunu hayal ediyor!
Hayallerin çok olsun, hiçbir şeyin kirletemediği canım kardeşim benim.
