“Bu etek boyu bir avukata yakışıyor mu? Müslüman bir ülkede yaşıyoruz.”
Yıl 2019... İstanbul Anadolu 2. İş Mahkemesi’nde görülen bir duruşmada, hâkim Mehmet Yoylu, avukat Tuğçe Çetin’e söyledi bu sözleri.
Etek boyu ile adalet arasında doğrudan bir ilişki kuran hâkim, belli ki etek ile etiği karıştırıyor.
Belli ki kadın bedeni üzerinden ahlakçılık taslıyor.
Belli ki cinsiyetçi bir yaklaşımla kadını aşağılıyor.
Etek boyu kısa olanın ahlakı da az olur diye düşünüyor...
Olayın beni rahatsız eden bir yanı, erkek egemen kültürün böyle fütursuzca yargıya çöreklenmiş olması...
Diğer yanı ise, bir hâkimin, bir avukatın etek boyuna dini referansla karışma hakkını kendinde bulması!
Burası bir İslam Cumhuriyeti değil! Anayasanın 2. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin laik bir ülke olduğunu yazıyor. Türkiye’de yaşayanların çoğunluğu, kendini “Müslüman” olarak tanımlıyor olabilir ama devletin dini olmaz. Bu ülkede Müslüman olmayanlar da yaşıyor ve onlar da vatandaş!
Laiklik, hukukta ve devlet yönetiminde herhangi bir dinin referans alınmamasını gerektirir. Oysa gün geçmiyor ki Türkiye’de bunun aksi olmasın.

Hukuk yerine ‘şeriat’?
AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 22 Mayıs’ta Adli Yargı, Hâkim ve Cumhuriyet Savcısı Kura Töreni’nde konuştu ve şu cümleleri kurdu:
“Şeriatın kestiği parmak acımaz sözündeki adalete mutlak teslimiyeti muhafaza etmenin yolu, işimizi hakkıyla yapmaktan geçiyor. Şeriata, yani hukuka olan bağlılığı ne derece güçlü tutarsak, geleceğimize o denli güvenle bakabiliriz.”
Hemen arkasından “Sizlerin tek görevi, demokratik bir hukuk devleti olan Türkiye’de adaletin işlemesini temin etmektir” diye de ekledi...
Ancak devleti tanımlarken, anayasada yazdığı gibi “demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti” demedi. Kendisinin son dönemde hukuk yerine şeriat kavramını kullanması oldukça dikkat çekici.
İslâm Ansiklopedisi, şeriat kelimesini şöyle açıklıyor: “İslam’a ait dini, ahlaki ve hukuki hükümler bütünü anlamında bir terim.”
Arapça’da, aynı zamanda, “kanun/yasa, hukuk ve töre” gibi anlamlara gelen bu sözcüğün, bazen yol, yöntem anlamında kullanıldığını da biliyoruz.
Fakat Türkiye’de hukuktan söz ederken laikliğe yer vermeden “şeriat” demenin farklı bir niyete dayanmadığından nasıl emin olacağız?
“Şeriatın kestiği parmak acımaz” diyerek doğrudan İslam hukukunun geçerli olduğu bir döneme atıf yapılıyorsa...
AKP gibi sürekli olarak şeriat uygulamalarını gündeme getiren bir parti iktidardaysa...
On yıllardır gerici sağ iktidarlar ve son olarak da AKP eliyle yok edilen laikliğin anayasada sadece adı kalmışsa...
Kastedilenin şeriat hukukuna referans yapmadığından nasıl emin olacağız?

Yobazlık çemberine alınan hukuk
Adliye koridorlarında etek olayı dışında yaşanan diğer olayları hatırlıyor musunuz?
Gaziantep Adliyesi’nde türbanlı memurlar görev yaparken, yetkililer yasal dayanak olmadığı halde küpe takan bir memur hakkında tutanak tutmuştu.
Kahramanmaraş Adalet Sarayı’nda çekilen görüntüler medyaya düştüğünde, adliye koridorlarının cuma namazı bahanesiyle adeta camiye çevrildiğini, vaaz verildiğini görmüştük.
Müftülere resmi nikâh kıyma yetkisinin verildiği...
Eğitimin cemaat ve tarikat ablukasında olduğu bir ülkede,
Hukukun da tarikat ve cemaat yapılanmalarıyla yobazlık çemberine alındığı gün gibi ortada.
Hukukun uygulayıcısı olması gereken hâkim, dini gerekçeyle avukatın etek boyuna karışarak yasaya aykırı davranma cüretini buradan alıyor.
Etek olayının en vahim yanı budur.