Maç öncesi Aslantepe Türk Telekom Arena Stadı’nın elektronik reklam panolarında Nike’ın yeni sloganı dikkat çekiyordu: “Ruh Der ki Kral Gibi Oyna...”

Sanıyorum, aynı dakikalarda Galatasaray soyunma odasında da teknik direktör Fatih Terim, futbolcularına “Çocuklar ruh diyor ki; yüreğinizle oynayın...” uyarısında bulunmuştu. Yoksa bu yürekli, istekli futbolun, Metin Tükenmez’in ifade ettiği gibi ‘gönülden’ oynamanın başka bir açıklaması yok. Bir Karabük’teki Galatasaray’a bakın, bir dünkü Galatasaray’a!

Bu sezonun en ‘istekli’ oyununu sergilediler, inanılmaz mücadele ettiler.

Hani bir deyim vardır, “Topu ısıracaksın” diye. Melo başta olmak üzere 8-9 futbolcu adeta meşin yuvarlağı yedi, bitirdi, arada sistem takımı Eskişehirspor da ziyafet masasına kurban gitti.

Demek ki isteyince oluyor, isteyip yüreklice mücadele edince.

Elbette şunu da belirtmekte fayda var. Etkili futbol, kumaşı kaliteli isimlerle oynanıyor. Bunun en iyi örneği Melo ve Ujfalusi’nin G.Saray’a kattığı değer. Müthiş bir ikili transfer etmiş Sarı – Kırmızılılar. Çek libero sanki 40 yıllık G.Saraylı. Sadece yanında oynadığı Gökhan’ın değil, sağda sırıtan Sabri ile solda adam kaçıran Hakan’ın da defolarını örttü. Nereye gideceğini, nerede duracağını biliyor. Galiba 2. Popescu.

Ve Melo. Bu nasıl Brezilyalı anlamadım. Sambacılar genelde koşmaz, pres yapmaz, rakibi ısırmaz. Juventus’tan gelen yıldız, ırkının özellikleriyle ters düşüyor. Attığı gollerle de takımını sırtlıyor. Karambolde topu herkes seyrederken o hem ofsayttan kurtuldu, hem doğru vuruşu yaptı.

Topuk paslarının kralı olmaya aday Riera ile Kazım ve Elmander de kalitelerini arttırırlarsa bu G.Saray iş yapar. Elbette Selçuk ve sakatlanana kadar sahada basmadık yer bırakmayan Engin için de olumlu sözler söyleyebiliriz. Yüreklice koştular. Sözün özü Sabri, Hakan ve biraz Gökhan dışında eveleyen-geveleyen yok. Dünkü maçın bir başka anlamı da G.Saray’ın yaklaşık 1 yıl sonra averajını eksilerden kurtarıp artıya taşımasıydı.