Yıllarca okumuş, çalışmış, emek vermiş, liyakat sahibi olmuşsan; laik, demokratik, sosyal bir hukuk devleti olarak, vatandaşlar arasında ayrım yapılmadan devlet hepimizin ise korkma. Paylaşım, bölüşüm, dayanışma, liyakat esaslı görevlendirme olağan uygulamalardır. Bu teknede herkese ekmek var, o halde çözüm var...

Sosyal dayanışma, kişisel beceri yok; kayırma var, yandaşlık var, en kötüsü işe alımlarda mülakat var. O halde çözüm yok... Yıllar önce devlete memur alınırken mülakat yapılır birilerinin ayakkabı numarası bile sorulurdu. Aradan neredeyse 50 yıl geçti, Cumhurbaşkanı’nın “Kaldırılacak” sözüne rağmen mülakattan vazgeçilemedi. Durum iş yaşamında da sosyal yaşamda da sporda da hep aynıdır. Spor emektarları adı üstünde genelde amatör sporculardır. Amatör sporcuların nihai amacı ise milli takımdır. Devlet desteğine ihtiyacı olan kesim amatörlerdir. Bu arada ülkemizde amatör sporcuların en büyük destekçisi, Cumhuriyet Gazetesi’nin efsane spor müdürü Abdülkadir Yücelman’ı rahmetle anıyorum. 

Bir önceki yazımda madalyaya ulaşanlara devlet yardımı var demiştik, ya ulaşamayanlar ne olacak? Sonuçta kazanan da bizim kaybeden de bizim. Ama kaybedenin desteğe ihtiyacı var.

Bu nedenle “Nerede bu devlet?” demiştik. Sporcu yetiştirmek bir organizasyonlar bütünüdür. Birçok ülkede, bu, piramit şeklindedir. Piramitin tabanını birbirinden habersizce spor okulları, kulüpler, federasyonlar, belediyeler, dernekler, okullar, hatta kreşler oluşturur. Bu altyapılar adeta üretim fabrikalarıdır. Buralardan sivrilen yetenekler, kurumlar tarafından kapışılır ve sportif branşlara göre amatör-profesyonel-gizli profesyonel ayrımı başlar.

Profesyonel olanlar kendi spor dalını bir meslek olarak seçmiş ve genelde maddi çıkar karşılığı yapan kişilerdir. Profesyonel amatörlükten gelir, çözümü kendileri yaratır. Amatörler ise bir gönül işi olarak milli takım sporcusu olmayı Olimpiyatlara katılmayı hedefler. Ancak amatörler öksüzdür, olanakları sınırlıdır, devlet baba en büyük güvenceleri olmalıdır. Amatörlere sosyal güvenlik sistemi getirilmeli. Gıda, sağlık, eğitim, mali yardım, iş bulma gibi olanaklar sunulmalıdır. Amatör sporcular spor konseyi yürütme organı kurulmalıdır. Yıllardır savunduğumuz altyapıdan zirveye piramitsel örgütlenme sistemi, ülkemizde halen uygulanan ucube sistemle olabilecek bir organizasyon değildir. Çözüm ancak Atatürk ilkelerine bağlı laik, demokratik, sosyal bir hukuk devletinin ışığı kapsamında yeniden ele alınacak spor sistemiyle gelebilir.

Zafer Özhabeş: Eski Milli Cimnastikçi - Eski Milli Takım Antrenörü