21 Nisan’da, Çubuk-Akkuzulu’da, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun da katıldığı bir şehit cenazesinin namazı kılınırken, Kılıçdaroğlu’na -linç boyutunda- bir saldırı yapıldı; kendisini korumak için, yakındaki bir eve sığınıldı.
Ne ki gözü dönmüş saldırganlar, daha da çoğalarak saldırıyı sürdürdüler; dahası evin damına dek çıktılar, pencereleri kırmaya başladılar...
Tüm bunlar TV’lerde yayımlandı; görüntülerde, bu evin, dolaysiyle Kılıçdaroğlu’nun yakılmasını isteyen bir kadının, “Evi yakın! Evi yakın!” diyerek haykırmasında, insanı titreten yoğunluktaki kinden, Fransa’da “altı yüzyıl” önce, dinsel bağlamda suçlanan Jeanna d’Arc’ın cezalandırılmasında, alevler içinde yakılmasında, “Yakın onu! Yakın onu!” diye bağıran, böyle haykırıp bu denli kin saçan birinden söz edilmez... Çünkü böyle bir kadın, böyle biri yoktur aralarında...
Evet değerli dostlar, CHP Genel Başkanı K. Kılıçdaroğlu’na yapılan bu çok üzücü saldırıyı şimdilik noktalayıp, bir ödülden söz etmek istiyorum, sanırım basında pek yer almayan, daha doğrusu pek söz edilmeyen bir ödülden.
Atatürkçü Düşünce Derneği’nin (ADD), “Otuzuncu Kuruluş Yıldönümü Ödülü”, Onuncu Cumhurbaşkanımız Sayın A. Necdet Sezer’e verildi.
Hemen hemen hiçbir ödül kabul etmeyen Sayın Sezer’in: “Çocuklarıma bırakacağım tek ödül!” diyerek dile getirmesi de çok anlamlı kuşkusuz.
Anımsanacağı gibi, Sayın Sezer’in, Cumhurbaşkanlığı sırasında (2000-2007) onaylaması için kendisine gönderilen, “İl Özel İdareler Yasası”nın, “14. Maddesi”ni “veto” eder. (3.8.2004)
Dönemin Başbakanı Recep Tayyib Erdoğan’ın, pek bel bağladığı bu “İl Yerel Meclisleri”, öyle ki, illerde hemen hemen tüm devlet işlerini görebilecek boyutta oluşturulacaktı; bu durumda “özerklik” de söz konusu olabilirdi; dahası bu durumu, değerli bir hukukçu olan Sayın A. N. Sezer: “Özerklikten öte ‘bağımsız’ niteliğe kolayca dönüşebilecek ‘Yerel Bir Meclis’ oluşturulabilirdi” diyerek vurgulamıştı. (*)
Kuşkusuz haklıydı, tarihimizde bir örneği de vardı; bilindiği gibi bu yerel yönetimler aracılığıyla Osmanlı Devleti’nin parçalanması, “Sevr Antlaşması”nda kullanılan bir yol olmuştu, Birinci Dünya Savaşı’nı kazananlarca... İlk örnek de “16 Mart”ta, İstanbul’un İngiltere tarafından işgaliydi...
Ve ayrıca Erdoğan’ın, bu “İl Özel İdareler Yasası”nın, sınır bölgelerimizde yaşayan kimi azınlıklarca, önce “özerklik”, ardından “ilhak” için kullanabileceklerine de dikkat çekecekti Sayın Sezer...
Değerli dostlar, bunlar, tarihte yerini, bu gerçekler anımsandıkça, Erdoğan’ın, sık sık CHP’nin HDP ile ortaklığından söz edişinin, dile getirdiklerinin, ne denli “Yavuz hırsız ev sahibini bastırır!” doğrultusunda olduğunu açıkça ortaya koymuyor mu?
Ne dersiniz?
(*) Meriç Velidedeoğlu, “Sevr’in Yerel Meclisi”, Cumhuriyet gazetesi, 17.7.2004.
