MEB, 1950’den sonra
cumhuriyetin devrimlerini,
devrimci sözcüğünü bile
kapıdan sokmamaya çalıştı. Bakanlığın
başına kim geçse, öncelik aklıbilimi önceleyen eğitim olamadı.
Milliyetçiliği babasının bostanıymış
gibi kullananların kimi Darwin’e,
kimi kızların etek boyuna takıldı.
Her milliyetçi hükümetin, milliyetçi
“müfredat”ı vardı. Ders kitapları
iktidar çizgisizindeki yazarlar için
ballı kazançtı. Bana göre 12 Eylül,
MEB’yi “darp eden darbe” değildi;
çünkü kancayı laik eğitime, Atatürkçü
öğretmenlere, aydınlara takmıştı.
12 Eylülcülerin de “yeni müfredat”ı
vardı. İngilizceden kimyaya… İçerikleri
öğretim birliğini yaralayan din kültürü
ve ahlak bilgisi ile vatandaşlık bilgisine
dek bütün ders kitaplarına Atatürk’ün
fotoğrafı, gençliğe seslenişi ve İstiklal
Marşı yerleştirildi. Cumhuriyetin
devrimlerini “Atatürk ilke ve inkılapları”
diye maskeleyen, din dersini zorunlu
kılan “müfredat”a uygun kitaplarla
devlet okulları imam hatipleşmeye
başlamıştı.
1997/98 öğretim yılında eski
hamamda eski tasla başlayan 8 yıllık
kesintisiz ilköğretim bile devrimci
atılımdı. Ne ki laiklik gibi bir yapım
hatası vardı; aya güneşe göre
milliyetçilikle muhafazakârlığa ayar
veren iktidarlar 8 yıllık kesintisiz
eğitime, 2002’ye dek katlandılar.
2004 Temmuzunda Doğubayazıt
sarsıldı, Ankara-İstanbul arasında
“hızlandırılmış tren” kazasıyla
çok yurttaş öldü. İki yıllık iktidarın
“hızlandırılmış tren” projesi yüksek
sesle tartışılırken MEB, “hızlandırılmış
müfredat”ıyla gündemi değiştiriverdi.
Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik,
Ağustos 2004’te “yeni müfredat”ın
adı bilinmeyen 38 kitle örgütü, 8
üniversite, 53 akademisyen, 26
bini aşkın öğrenci, 2 bini aşkın
öğretmen, 700’e yakın müfettiş ve AB
uzmanlarınca hazırlandığını açıkladı.
Bakanın, “Din dersleri zorunlu olmaya
devam edecek mi” sorusuna yanıtı
bulanıktı: “Müfredat çağa uygun hale
getirilmeli, ama okullarımızda kilisenin
din dersi öğretmesi gibi bir eğitim
vermiyoruz.”
2004’ten bu yana köprülerin altından
sular kirlenerek aktı durdu. Sayın
Çelik, bakanlık koltuğunda bir kuşağı
etkileyecek denli uzun oturdu. Ondan
sonraki bakanlar için de 1980’lerde
yazarı seçilmiş din kültürü ve ahlak
bilgisi kitaplarının içeriği, din kültürü
dersinin ilk ve ortaöğretim boyunca
her sınıf için zorunlu olmaması
sorundu. AKP’nin siyasasına
uymuyordu.
AKP’nin en büyük eğitim atağı,
2003/04 ders yıllarında bilimin “b”si
olmayan ders kitaplarını parasız
dağıtmaktı. 2004’ün hızlandırılmış
“müfredat”ına göre yazdırılan,
yazarının adı belli, sanı belirsiz
kitaplarda “ilahi gücü alkışlayan ilim”
vardı; sorgulayıcı felsefe yoktu, biyoloji
tartışmalıydı. Çocuklarımız yaşamın
“Yüce Allah’ın belirlediği ilkelerle
düzene” gireceğine inandırılıyor,
bilgiyle özgürleşecek yurttaş değil,
inançla korkutulacak kul isteniyordu.
AKP, 2012’de 4+4+4’lük sistemi
yasalaştırarak topuzu laik eğitimin
beline indirdi.
2004’ün “müfredat”ı gibi 2012’den
sonrakiler de 2024’ün “Türkiye Yüzyılı
Maarif Modeli” gibi eleştiriye açıktı.
22 yılda iki kuşak AKP iktidarıyla
büyüdü.
MEB’in bilimsiz sisteminde
öğretmen, öğrenci denek gibi...
“Müfredat” Arapça…
2000’ler Türkiyesinde de öğretim izlenceleri olamadı.
Adı gibi içeriği de eski; ama yeniymiş
gibi sunulan her “müfredat” eğitime
kara perde…
“Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli”
de yine adı amacı saklı örgütler,
akademisyenlerce hazırlanmış;
yüzlerce sayfa, yine öğretmenlere
zorla imzalatılıyor; bir telaş var…
Laik eğitim eğilince, laik cumhuriyet
de eğilir mi sanılıyor?
Başka kapıya!
