Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK), 2022 yılı Türkiye Çocuk Araştırması’nın sonuçlarına göre, anneleri tarafından ekmek ya da makarna gibi tahıl içeren yiyecekleri her gün tükettiği belirtilen 6 aylık ve büyük yaştaki çocukların oranı yüzde 62.4.

Her gün yemeklerin yanında meyve de olan çocukların oranı ise yüzde 50.5. Sebze tüketenlerinki yüzde 33. Et, tavuk ya da balık tüketenler ise yüzde 12.7. 

6-17 yaş arasındaki çocukları örneğin hayvanat bahçelerine, sinemalara, tiyatrolara götüren anne babaların, öğetmenlerin yüzdesi 39.1. Evde kendine oda ayrılan çocuklar yüzde 34. 

BESLENME

Çocuğun iyi beslenmesi, onu yalnızca sağlıklı kılmaz, okuldaki başarısını da etkiler. İyi beslenemeyen çocuklar güç yitimine uğradığından, sınıf çalışmalarına katılma hevesi duymuyor. Bu da öğrencide ruhsal dengesizlik, içe kapanış, güvensizlik yaratır. Öğrencilerin sınıfta da çalışkanlar-tembeller diye ikiye ayrılmasına yol açıyor. 

Çocukların okula ellerinde beslenme çantasıyla geldiği dönemlerde doğal olarak durumu iyi olan ailelerin çocukları okula çeşitli yiyeceklerle gelirken olanaksızların gücü ancak kuru ekmekle bir parça peynire yetiyordu. O koşullarda da öğrencilerin zenginler-yoksullar diye ayrılmasına yol açmıştı. 

AĞAÇ YAŞKEN EĞİLİR

Ağaç yaşken eğilir, eğitim, çocuğu bir an önce yaşamın içine yönlendirerek verimli kılabilir. İşte bir örnek: 

Berlin’de otobüs duraklarını birden ilkokul çocuklarının cıvıltısı sarar. Başlarında öğretmenleri, o günkü derslerini bir kuruluşta yapmak üzere otobüsle oraya gideceklerdir. Bir öğretmen, duran aracın kapısında içeriye girenleri sayarken biri de öğrencinin dışarıda unutulmamasını sağlar. O günkü dersin konusu bayramlarda, özel günlerde kutlama kartı yazmaktır. Öğrenciler böylece kendilerinin de yapabileceği işlemleri yerine getirerek yaşama bir ucundan adım atmış olacaklardır. 

Berlin’in yaşlı kadınları, alışverişe herkes işe gidip caddeler boşalınca çıkar. Öğrenciler de o elverişli saatlerde götürülür ilgili kurumlara. 

Yaşlılar o sırada öğrencilerin cıvıltılarını duyunca neredeyse yaşlılıklarını unuturlar, yüzlerine yayılan gülücüklerle gözlerini onlardan ayıramazlar... 

ANNE-BABA DAYANIŞMASI

Daha son yıllara dek, çocuğu eğitmek annenin görevi sayılırdı. Gelişim olduğu yere saplanıp kalmıyor, yayılıyor. Eğitim özellikle aydın kesimlerde beşikten başlamak üzere anneyle babanın dayanışmasıyla gerçekleştiriliyor. 

Çocuklarının iyi yetişmesine çalışan her anne-baba Nâzım Hikmet’in şu dizelerini akıl defterlerine yazsın: 

Analardır adam eden adamı/ aydınlıklardır önümüzde gider./ Sizi de bir ana doğurmadı mı?/ Analara kıymayın efendiler.

Koşuyor altı yaşında bir oğlan,/ uçurtması geçiyor ağaçlardan,/ siz de böyle koşmuştunuz bir zaman./ Çocuklara kıymayın efendiler.