\n\n\n

\n

Libya’nın eski diktatörü Muammer Kaddafi, muhalifler tarafından linç edilirken, “Sosyal medyayı bu ülkeye sokmakla en büyük hatayı yaptım” demişti. Gerçekten de Kuzey Afrika sahil şeridindeki ayaklanmalar, Twitter ve Facebook üzerinden yayıldı, liderler koltuklarından oldu, ülkelerin rotası değişti.\n

Çünkü sınırsız, fütursuz ve pervasız yorumların yapıldığı, ahlak kurallarının unutulduğu, eline cep telefonu ya da bilgisayar alanın ‘kalemşor’ kesildiği bir arenadır sosyal medya. Şunu ifade etmek isterim ki, örgün medyadan da daha etkili. Bunu Alex - Aykut Kocaman - Aziz Yıldırım arasındaki ateş üçgeninde gördük. Alex’in bir tweet’i, F.Bahçe’nin Şampiyonlar Ligi düşüne engel oldu.\n

Evet, kimse öküzün altında buzağı aramasın. Eğer Alex, ‘akıl hocaları’nın da körüklemesiyle Spartak Moskova maçı öncesi ‘Aykut hoca beni kıskanıyor’ havası estirmese, F.Bahçe’nin Şampiyonlar Ligi’ndeki rakiplerini okuyordunuz bu ‘garip eleştiri’ yerine spor sayfasında.\n

Öncelikle şunu kabul etmeliyiz ki hiç kimse, kurumlardan büyük değildir. Alex de spekteküler bir futbolcu olabilir ama F.Bahçe ile şimdiki ününe ve servetine kavuşmuştur. Üstelik Pierre van Hooijdonk gibi bir dev varken F.Bahçe camiası bağrına basmıştır Alex’i. Elbet, o da üzerine düşeni yapmıştır. Hem saha içinde, hem saha dışındaki görüntüsüyle F.Bahçe kaptanlığını hak etmiş, Roberto Carlos, Jardel, Jo gibi yurttaşlarının aksine sadece futbolculuğuyla ön plana çıkmıştır. Attığı goller, verdiği paslar da onu takımın vazgeçilmesi yapmıştır. Ta ki, Aykut Kocaman ile ters düşene kadar da bu hava esmiştir. Peki niye ters düşmüştür Alex Aykut hoca ile? Çünkü, Aykut hoca, teknik direktördür ve F.Bahçe’nin bugününü değil, yarınını da düşünmekle yükümlüdür; Sarı - Lacivertlilerin yarınlarında Alex yoktur; yaşı 34’tür, artık kronikleşen kasık adalesi sorunu onun sezon içinde neredeyse 8 - 10 haftasını tüketmektedir. Ve futbolun ‘F’sinden anlamayanlar da bilir ki Alex, ofans futbolunda vardır, savunmanın yanından geçmez, koşmaz, pres yapmaz. Ama formdayken de gol atamayacağı rakip yoktur, hele Kadıköy’de... Aykut hoca, yarınları düşünüp Alex’in alternatiflerini yaratmaya başladığı andan itibaren de Alex - Aykut Kocaman krizi patlamıştır F.Bahçe’de. Ve bu krizde başkan Aziz Yıldırım, ‘reis’liğinin gereğini yerine getirip teknik direktörünün yanında durmuştur.\n

İşin garibi, ‘tercih’ kullanılması zorunlu bugünlerde F.Bahçe’de bazı grupların ‘Alex’ diretmesidir. Kulübün bir grup ‘eski’ personelinin Alex’ci olması kabul edilebilir. Olası bir Aykut Kocaman ayrılışında onun yerine gelecek ‘Abi’ler sayesinde iadei itibar kazanacak söz konusu grup, bu Alex olayını körüklemiştir de. Ama camianın önemli bölümü bu tuzağa nasıl düşmüştür onu anlamak güç.\n

Oysa, burada yapılacak olan şey, Alex - Aykut çekişmesinde ‘Kocaman’ adamın yanında durmaktır. Çünkü Aykut hoca, 3 Temmuz 2011’den sonraki 11 ay boyunca bu kulübün, hocası, başkanı, asbaşkanı, menajeri, hatta aşçısı olmuştur. Ve bu özveri, Alex’in ‘parası karşılığı’ yaptığı ortalar, attığı gollerin gölgesinde kalmıştır. \n

Şimdi kendinizi Aykut hocanın yerine koyun, “Beni kıskanıyor. Gözüme bakmıyor, gol rekorunu kırarım diye oynatmıyor” diyen bir oyuncuya sıcak bakabilir misiniz? Peki Aziz Yıldırım’ın yerine koyun; bir tarafta elini değil, vücudunu taşın altına koyan Aykut hoca, öte tarafta, sözleşmeli futbolcu; üstelik dili bir karış! Bir de Alex’in yerine koyun. Tam Şampiyonlar Ligi maçı öncesi iPhone ya da Blackberry’nize sarılıp, “Oynatılmıyorum” diye yangın çıkarıp takımın, teknik direktörün, yönetimin, camianın aklını mı karıştırırdınız, yoksa, “Şu Spartak maçını atlatalım, Şampiyonlar Ligi’ne kalalım, durum değerlendirmesi yaparız. Önce F.Bahçe” mi derdiniz? Karar sizin!