Avrupa Basketbol Şampiyonası başlıyor. Hazırlık maçları sonunda yüzde 73 ile bizim grubumuzda bulunan Sırbistan favori gözüküyor. Biz hazırlık döneminin öncesinde güç sıralamasında 4. pozisyonda bulunuyorduk. Ancak son anketlerde 6. sıraya geriledik. 24 takımın katıldığı bu şampiyona özellikle de son 16 turlarından itibaren çok çekişmeli maçlara sahne olacağa benzer. Daha önceki yazılarımda Milli Takımımızın iyi bir hazırlık dönemi geçirirse madalya adayı olduğunu belirtmiştim. Bormio kampıyla başlayan çalışmalar özel turnuvalarla bitti. Federasyonumuz yine iletişim sorunu yaşadı. Kampa kimlerin katılıp katılmadığı kamuoyuyla paylaşılmadı. Eski fotoğraflarla, yönetici ve teknik kadronun birbirinden farklı açıklamalarıyla kafalar karıştı. Sonuçta anladığımız kadarıyla 3 önemli oyuncumuz Larkin, Alperen Şengün, Adem Bona ve takımın genel menajeri kampa katılmamış!
Uzun soluklu bir turnuva bizi bekliyor. Bu yüzden herkesin katkı vermesi ve geniş bir rotasyonla oynamamız gerekiyor. Türk basketbolunun büyük eksiği olan tempo, sertlik ve hücumda pas sayısının azlığı en önemli handikabımız olacak. Hazırlık maçlarında oyun planımızın point pivot yani Alperen’in üzerine kurulduğunu gözlemledim. Bu oyun düzeninde keskin şutörlerin eksikliğini çeker miyiz? Bekleyip görelim. Unutmayalım ki rakip takımlar bu plana karşı tedbir alacaklar. Özellikle de biz savunmadayken mutlaka Alperen’in üstüne gidecekler ve onu yıpratacaklardır. Hücumda çareler üretebiliriz. Ama savunma konusunu çözmemiz gerekiyor. Bu tip turnuvalarda yıldız oyuncuların dışında görev adamları kilit rol oynar.
Sırbistan’ı ayrı tutarsak madalya adayı ülkelerin sayısı oldukça fazla. Biz de bu takımlardan birisiyiz. 6 takımdan oluşan grubumuzu ilk 2’de bitirebilirsek bence yolumuz açılır. Voleybolun iletişim ve saha başarısının çok gerisinde kalan basketbolumuz bir madalya getirirse tekrar yükselişe geçebilir. Aklıma dahi getirmek istemiyorum ama madalya haricinde alınacak herhangi bir derece başarısızlık olur. Kolay gelsin.
