Busacca ve Sonrası (2)

Daha önceki yazılarımda da belirttiğim gibi Busacca bu turnuvada hakemlere, hakemlerin daha önce aldıkları eğitimlere ve öğrendikleri yorumlara ters talimatlar verdi. Bunlardan ikisi hakemlerin sahada durdukları yer ve aldıkları pozisyonlarla ilgiliydi. Bugüne kadar hakemlere pozisyonu iyi süzebilmek için olaya yakınlık kadar, doğru açıda olmak öğretilmişti. Bunu gerçekleştirmek için diyagonale girerek maçı yönetirlerdi. Bu turnuvada hakemlere “pozisyona yakın olun, diyagonale çok girmeyin” talimatı verildi. Bir diğer talimatta hakemlere “oyunu geriden izlemeyin gerekirse oyunun önüne geçin” talimatı idi. Ayarları ile oynanan hakemlerin yaptıkları hataların bir kısmında bu yer alma sorunu yatar. Örneğin Portekizli Proença, Robben’e verdiği ve vermediği penaltılarda bu yeni talimatın kurbanı olmuştur. Vermediğinde oyunun önüne geçip kontratakta pozisyona uzak kalarak, verdiğinde ise yanlış yerde durarak. Bir başka örnekte, normalde sahada mükemmel yer alan Cüneyt Çakır, yarıfinal maçında en az 3 defa oyuncuların pas yollarını tıkayan yerlerde kalarak oyuna müdahil olmuştur.
Hakemlere verilen diğer talimat ise maçta erken sarı kart ve kolay sarı kart göstermeyin talimatı idi. Başka bir sporda bile olsa benzer bir talimatın NFL’de play-off maçlarında hakemlere verildiğini de biliyoruz. Oradaki amaç hakemlerin değil takımların maçın neticesini belirlemesi. Dünya Kupası’nda da bu amacın güdüldüğünü veya turnuvada ayrı maçlarda görülen 2 ayrı sarı kartın otomatik olarak oyuncuyu bir sonraki maçta oynayamaz hale düşürdüğü için bu talimatın verildiğini düşünebilirsiniz. Tabii bu talimatın verilmesiyle ilgili başka komplo teorileri de üretilebilir. Eğer verilen talimatın nedeni 2 sarı kartın otomatik olarak bir sonraki maçta oyuncunun cezalı hale düşmesini önlemekse, bugüne kadar uygulanan kural yorumunu değiştirmek yerine bu müsabaka talimatı değiştirilebilirdi. Mesela 3 sarı karttan sonra oyuncu cezalı duruma düşerdi. Ama bu yapılmadı, yerine yukarıda yazdığım talimat verildi. Bu talimat bakın nelere neden oldu:
2010 Dünya Kupası’nda maç başına ortalama sarı kart sayısı 3.8’ken bu turnuvada 2.8’e, kırmızı kart sayısı 0.3’ten 0.2’ye düştü. Maçlardaki sertlik 2010’a ve de UEFA maçlarına göre çok arttı. Her ne kadar turnuvadan sonra Blatter verilen talimatı savunarak bu kararın turnuvanın zevkli geçmesine neden olduğunu söylese de siz bu durumu bir de Neymar’a ve Brezilya milli takımına veya Onazi’ye ve de Nijerya milli takımına sorun. İspanyol Carballo, Neymar’ın kaburgalarının kırıldığı pozisyonda düdük bile çalmayıp avantaj oynattı. ABD’li Geiger, Onazi’nin ayağının kırıldığı maçta pozisyon hemen önünde olmasına rağmen Matuidi’yi ihraç etmeyip sarı kart ile yetindi. Sizce bu yanlış kararlar turnuvanın sonucuna etki etmedi mi? Bu talimatı fark eden oyuncular sert müdahalelere erken başlayıp rakiplerini sindirmediler mi? Ve en önemlisi hakemlerin kimyaları bozularak çok iyi hakemler bu talimatı uygulamak uğruna çok kötü maçlar yönetmediler mi? Gururumuz Cüneyt bile yarıfinal maçında göstermesi gereken bazı kartları atladı.
Bugünlerde izlediğim UEFA maçlarındaki hakemler verdikleri doğru kararlar ile Busacca’nın verdiği talimatların Dünya Kupası’nda kaldığını gösteriyorlar. Tabii burada görev UEFA’ya ve MHK’ye düşüyor. İnşallah bu devam eder ve hakemler Bussaca’nın talimatlarının etkisinden kurtulurlar. Ve bize de “Busacca ve Sonrası (3)” yazısı yazdırmazlar.
Kupanın en iyi hakemi: Howard Webb (İngiltere)
Kupanın en kötü hakemi: Carbolla (İspanyol)
Kupanın hayal kırıklığı: Proença (Portekiz) ve Mazic (Sırbistan)