Bizim yeni gelişen bir futbol yorumumuz oldu. Tek yanlı düşünmek ve onu gerçekleştirmek. Bu, çok tehlikeli boyutlara gelince etik değerler ayaklar altına alınıyor ve mazideki başarılar bir anda unutuluyor. O zaman örnek olarak gençlerimize vereceğimiz bir şey kalmıyor. Hiçbir başarı kurbansız olmaz. Ayrıca zorlama şarttır. Günümüz dünyası artık son teknolojik gelişim nedeniyle her şeyin kolay elde edildiğini sanıyor. Bizde bu gerçeği sağlayan toplumsal hiyerarşi yerlerde! Unutulmaması gereken gerçek, sürekli başarının sahiplenilmeyle gerçekleştiğidir. Hiçbirimiz her şeyi en iyi yapma sürekliliğine sahip değiliz. Bu anlamda makam elde ederken deneyim ve hak etme önemlidir. En iyi kaleci veya gol kralı olmak ayrıcalık ister. Kişi eksiğini bilirse hedefine kilitli yapısıyla çalışır ve sahiplenilerek başarılı olur. 

Benim bir sözüm var: Futbol çorba değildir!. Bir tekniğe ulaşmak için yetenek ve çalışmak şarttır. Değişen yarışma şekline bakılmaksızın toplumun talebi olsa da sonuçta ulaşmak için meşakkatli yol uzundur. Bunu tribünden değiştiremez ve son haliyle tüme gidemezsiniz. Endüstriyel beklenti acımasız ama kısa ve vefasızdır sporcu için. Dışarıdan bu işin uzmanına methiyeler düzerken  yardımcı olsanız dahi hatalarını da kabul edeceksiniz. Hayat sürekli başarı değildir. İniş çıkışlarına saygılı olmalı ve imkân eşitliğine dikkat etmelisiniz. 5 yaşındaki bir çocuk 10 yaşındaki ile başa çıkamaz. O dengeyi, çalışma, zaman ve sorumlu teknik yönetici sağlar. Anlık tepkiler kontrolsüz hale dönüşürse sonu başarısızlık ve faciadır.

Çok başarılı olabileceğimiz bir alanda, yani futbolda yetersiz kalırken ara sıra kabaran ayranımızın bizi tatmin eden rüyasına dalıyoruz. Hepimiz devamlılık ve sevgiye dayalı fedakârlığa çabuk ihanet ediyoruz. Hani derler ya dev aynasında görmek gibi bir şey! Bir gün Derwall bana, “Çok başarılısın ama arkan yok! Yalnızsın” demişti. Bu uyarıları bana Stankovic ve Piontek de yaptı. “Biz kol kola hep birlikte yükselirken siz birbirinizin üstüne basıyorsunuz!” öğütünü unutmam. Bu benim ilkem oldu ama sosyal yapı buna izin vermiyor.

Gençler bırakın da futbolu içindeki yetkili sorumlulur düzeltsin. Seçimi iyi yapmaları için “ayakçılara” gerek yoktur. Ucunda büyük paraların döndüğü sektör artık kontrol altına alınmalı. Hedef kendi Messi’miz, Neymar’ımız, Ronaldo’muz olmalı! Bunu 14 yabancıdan sonra değişim sancıları içindeki zorlanmalara ve kadrolara bakınca zaten anlarız!