Bütün dünyada her yılın nisan ayının son cumartesi gününün “Dünya Veteriner Hekimler Günü” olarak kutlandığını İstanbul Veteriner Hekimler Odası Başkanı N. Erdinç Orhan’ın 26 Nisan Cuma günü gazetemizin ikinci sayfasında yayımlanan “Türkiye’de Veteriner Hekim Olmak” başlıklı yazısından öğrendim. 

Nitekim veteriner hekimlerimiz, yine gazetemizde yer alan bir haberde bildirildiği gibi, 27 Nisan Cumartesi günü, Türk Hekimler Birliği Merkez Konseyi Başkanı Prof. Dr. Murat Arslan’ın sözleriyle “kutlama yapmak için değil, fakat sorunlarını dile getirmek üzere” Ankara Ulus’ta Atatürk Anıtı önünde toplandılar. 

Prof. Dr. Arslan konuşmasında “yanlış politikalar nedeniyle aşı, ilaç, teşhis kiti ve hayvansal gıda üretiminde dışa bağımlılığın artması” başta olmak üzere veteriner hekimlik, daha doğrusu ülkemizin ekonomisi bakımdan yaşamsal önemi olan sorunları sıraladı. 

Medyadaki haberlerden, Atatürk Anıtı önündeki toplantıda aralarında veteriner fakülteleri öğrencilerinin de bulunduğu çok sayıda konuşmacının yer aldığını, başka şehirlerimizde de benzer toplantılar yapıldığını öğrendim. 

Bunlar bana söz konusu hekimlik alanında büyük bir enerji birikimi olduğunu, bu meslek alanına ilişkin hak taleplerinin giderek daha yüksek sesle dile getirileceğini gösterdi. 

***

Bir yüksek ziraat mühendisinin çocuğu olduğum biyografilerimde yazılıdır. Onur duyduğum bir olgudur bu. Köyü, köylüyü çocukluk yıllarımda tanıyışımı bu olguya borçluyum. Baba mesleğini her zaman kutsal bir meslek olarak gördüm. Bu mesleğin, orman mühendisliği ve ardından veteriner hekimlik meslekleriyle ayrılmaz bir bütünlük oluşturduğunu zamanla daha iyi anladım. Bugün ise bu mesleklerin, gençlerimiz ve ebeveynleri için pek de çekici meslek alanları sayılmayışını, üzüntüyle ve ülkemizin mutluluğu, geleceği bakımından büyük bir bilinçsizliğin kanıtı olarak görüyorum. 

***

Veteriner hekimlikle sürdürelim. Ülkemizin bir tarım ülkesi olduğu, bu bağlamda hayvancılığın önemi çokça söylenegelmiştir. Kuşkusuz öyledir de. Fakat tarım ülkesi olmanın sanayileşmiş ülkeler karşısında geride kalmışlık olarak sayılması gibi yanlış bir algı da vardır. Bu algının yanlışlığı Batı ülkelerine yolculuklarda göze bir anda çarpar. Verimli tarlalar, besili-gürbüz hayvanlar, sanayi ve tarım alanlarının karşıtlığının değil birlikteliğinin çarpıcı kanıtıdır.

***

Veteriner hekimlik mesleği, sadece üretici hayvancılık bakımından değil, genel olarak hayvan sağlığı ve buna bağlı olarak da insan sağlığı bakımından yaşamsal önemdedir. Başta kediler ve köpekler olmak üzere evcil hayvan diye nitelediğimiz yaşam arkadaşlarımız, sadece üretici güç olarak değil, toplumlar uygarlaştıkça ve özellikle kentlerde kendilerinden maddi yarar beklenmek şurada dursun, beslenmeleri ve sağlıkları için bütçelerde küçümsenemeyecek yere sahip sevgi, saygı ve sorumluluk nesneleri, ailelerin ayrılmaz bireyleri olmuşlardır. Daha da ileri giderek şöyle diyeceğim: Hayvan sevgisi, hayvan dünyasına karşı saygı ve sorumluluk duygusu, zaman ilerledikçe insan olmanın belki de en önemli değerlendirme ölçütü olacaktır. 

***

Şiirle ilgili, sanatsever hekim ve veteriner hekim arkadaşlarım, dostlarım, tanıdıklarım var. Fakat Türkiye’de veteriner hekimler bu alanda bütün mesleklerden bir adım ileridedir. Çünkü, bilmeyenler vardır belki, İstiklal Marşı’mızın söz yazarı Mehmet Akif Ersoy, o dönemdeki adıyla Mülkiye Baytar Mektebi’nden 22 Aralık 1893’te birincilikle mezun olmuş ve ömrünce bu alanda görevler üstlenmiş bir veteriner hekimdir. 

Veteriner hekimlerimizin ve bu alanın bütün emekçilerinin “Dünya Veteriner Hekimler Günü”nü sevgiyle, saygıyla kutluyorum.