Seçilmiş başkanı yeniden seçmek için İstanbullu sandığa gitti. Sonuç ne olursa olsun salt sandığa indirgenen demokrasi ağır yara aldı. YSK ve AA seçimi halkın elinden almasın diye, herkes istim üstünde. Parti devleti tüm yönleriyle açığa çıktı bu vesileyle. Büyük ve kaba güce karşılık, örgütlenme bilinci gelişti. Bunca yıldır YSK’nin müşterisi olmayan AA, seçim sonuçları konusunda kaynağının neresi olduğunu hâlâ açıklamadı. Yıllardır yapılan tüm seçimler kuşkulu hale geldi. Sahiden seçim yapıyor muyuz, diye sormak hakkımız!

***

Bugün Gezi Davası başlıyor. Halk defalarca siyasal İslamcılara tepkisini gösterdi, anladık ki İslamcılar “demokrasi treninden çoktan inmiş” durumda. Eğer kişi Gezi değerlerine sahip çıkıyorsa bunu ısrarla dile getirmeli. Hâkim karşısına çıkanların siyasal bir davada yargılandığı anımsanmalı, anımsatılmalı! Bakalım kimler bu ödevi yerine getirecek? O gün parkta boy gösteren şöhretlerin kaçı özgürlük kavgası için sahada olacak?

***

S-400 krizi seçim sürecinde pek öne çıkmadı, bundan sonra siyasal gerilim iyice artacak. Ardı ardına gelecek krizlerin mutlaka sonucu olacak. İktisadi kriz, küresel yaptırımlar derken çok zor bir yaz bekliyor hepimizi. Bu kez toplumsal gerilim daha da artacak, kutuplaşma derinleşecek. Kapıda yeni seçimler var.

***

Türk Tipi Başkanlık Sistemi’nin çöktüğü açık! Eğer ülke bu bataklıktan kurtulacaksa acilen demokratik bir anayasa yapılmalı. Kimsenin öteki olmadığı bir düzene gereksinim var. Üretmeyen, yaratamayan, liyakatten uzak bir devletin ayakta kalması mümkün değil. Otokrat yapı her gün daha büyük sorunlar açacak. Kurucu Meclis tartışmasının tam zamanı…

***

İçinde eski AKP’lilerin olduğu, pusuda bekleyen liberaller hemen sahaya inmese de, zaman kollayacak. Yeni “dört eğilim” söylemi pazarlanacak. Muhtemelen dışarıdan bir Kemal Derviş yerine Ali Babacan türü siyasi aktörler çıkacak sahaya. Ya Erdoğan bunlarla uzlaşarak iktidarı paylaşacak ya da çatışma dilini körükleyerek iyice Batı’dan kopacak. Bu kopuşu finanse edeceği kaynak olmadığı için bedeli herkes için ağır olacak.

***

Seçime bir gün kala ortaya çıkan “Kürt” seçmen arayışı, önümüzdeki döneme damga vuracak. Ya demokrasinin önü açılacak ki, başta Demirtaş olmak üzere tüm seçilmişler için bir an önce düzenleme yapılmalı, ya da Kürtlerle kopuş derinleşecek. Bölgemizde belirleyici unsur olan Kürt halkı özellikle NATO-Türkiye gerilimi bağlamında yeniden biçimlenecek.

***

Çoktandır gözden düşen laiklik yeniden önemli hale gelecek. Tarikat, cemaat ilişkileri, gerici dil ile dünyada muhatap bulmak hayli güçleşecek. Ülkenin ve bölgenin tüm sorunlarının ancak seküler yaklaşımla çözüleceği gerçeği iyice ortaya çıkacak. Bir anlamda Cumhuriyet yeniden kurulmak zorunda kalacak, bu sürecin nasıl biçimleneceği ise upuzun bir tartışma konusu.

***

Dış siyasette iyice yalnızlaşacak ülke ve özellikle Suriye meselesinde çözüm kaçınılmaz olacak. Esad ile masa zorunlu hale gelecek. Bu süreçte beslenen IŞİD benzeri İslamcı teröristler başa bela olacak. Göçmen, mülteci sorunu üstünden siyasal dil kurulacak ve yazık ki ırkçılık baş gösterecek.

***

Kriz siyasal olanaklar da getirecek, sosyalistler haklı olduklarını topluma anlatma olanağı bulacak. Bu iyi kullanılır mı, emin değilim. Bir yandan CHP tabanı kamudan iş, aş isteyecek. İyi yönetilemezse bu süreç güven kaybı riski doğacak. Geniş tabanlı birliktelikler dağılacak, belki yeni ortaklıklar kurulacak.

***

Bu yazı seçim sonuçları açıklanmadan yazıldığı için,
İmamoğlu kazanırsa geçici bir umut, mutluluk doğacak. İyi yönetilirse AKP’nin baş aşağı gidişi hızlanacak. Seçimin yenilenmesi ve bunun kabul edilmesi büyük hataydı, o ayrı.
Yıldırım kazanırsa, İstanbul can çekişmeye devam edecek, kibirli ve saldırgan dil körüklenecek. Yazık ki bal gibi kazanılmış seçim elden kayıp gittiği için büyük düş kırıklığı olacak!

***

Her Şey Güzel Olur Mu?
Sloganlardan kurtulup akıl ve bilim yeniden pusula olursa, belki.
Umutlu muyum?
Bu soruyu sevmem, bugün kırk sekiz yaşıma giriyorum ve üzerime düşeni yapmaya devam edeceğim.