ABD ve kimi Batılı devletler ile İsrail’in ardında yer aldığı “Büyük Ortadoğu Tasarımı”na da katkıda bulunan bölücü/ ayrılıkçı terör örgütünün Ortadoğu faaliyetinin Türkiye’deki bölümünde yeni bir aşamaya geçildi.
1987’den bu yana süren ve binlerce vatan evladının yitirilmesine, büyük acıların yaşanmasına neden olan hareket, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin dünyada örneği görülmemiş bir başarısıyla yok edildi. Bu nedenle örgüt silah bırakmak ve silahlı mücadeleden vazgeçmek zorunda kaldı. Bugün geldiği noktada, “demokratik çözüm” olarak adlandırdığı “siyaset alanı”nda faaliyet göstermeye karar kıldı.
BİLİNMEZLER SÜRECİ
Ne var ki bu gelişme, gelecekte ortaya çıkabilecek sorunlar açısından bilinmezlerle dolu bir sürecin başlangıcı oldu. Buna “çözüm süreci” diyenler oldu. Eskilerin deyimiyle malumun ilamından başka bir şey olmayan örgütün silah bırakmasıyla ve kendini feshetmesiyle oluşan bu belirsizlik ortamı toplumda yeni bir tartışma başlattı. Çünkü örgüt görüldüğü kadarıyla bu aşamada anadilde eğitim de dahil olmak üzere, etnik kültürel altyapıyı genişletmek, önce “özerklik”, sonra da Türkiye, İran, Irak ve Suriye tabanlı dört parçalı oluşumu bir “konfederasyon”a dönüştürmek yolunda kararlı olduğunu satır aralarındaki ifadelerle ortaya koymuştu.
Bunu gerçekleştirmek için siyasal iktidar ittifakının istediği biçimde onun önünü açabilecek bir anayasa oluşturulmasına destek vermenin ve bu anayasanın içine kendi hedeflerine ulaşma olanağı sağlayacak hükümleri de dahil ettirebilmenin peşine düştü.
Terörist gömleğini çıkararak siyasetçi gömleği giymeye karar veren örgütün bu konudaki beklentisi, siyasal iktidar ittifakının “yapısal reformlar” kapsamında kendi isteklerine de yer vermesidir. Ancak bu gerçekleşirse “denetimsiz başkanlık sistemi”nin kalıcılığına ve tek kişi yönetimine getirilen sayı ve süre kısıtlamasının kaldırılmasına destek sağlayacağını çevresine sezdirmektedir. Bunu da TBMM’de güdümü altında olan siyasi parti veya partiler ile seçimlerde yandaş seçmenler aracılığıyla yapmayı öngörmektedir.
GERÇEĞİN GÖRÜNTÜSÜ
“Tek ulus, tek vatan, tek dil, tek bayrak” ifadesinde öz anlatımını bulan, “laik, demokratik, sosyal hukuk devleti” Türkiye Cumhuriyeti niteliklerinin; bugün milli görüş gömleğini çıkarıp siyasal İslam gömleği giyen iktidar ile terörist gömleğini çıkarıp siyasetçi gömleği giyen bölücü örgütün değişim hedefi haline geldiği ileri sürülmektedir.
Sürece ilişkin kullanılan üst perdeden dil ile metinde yer alan “Lozan ve 1924 Anayasası”nı dışlayan; “karşılıklı savaş”, “imha”, “asimilasyon”, “soykırım” gibi sorunlu ifadeler içeren örgüt açıklaması karşısında siyasal iktidar ittifakının takınacağı tavır ve sergileyeceği tutum önem kazanmıştır. Ancak toplumda oluşan “Siyasal iktidar ittifakı bunlara karşı çıkar” beklentisinin sonunda bir düş kırıklığına dönüşmesi olasılığı da mevcuttur. Bir örnek olarak örgüt ile siyasal iktidar ittifakının Lozan’a bakış açısında; Şeyh Sait ayaklanması ile Tunceli ayaklanmasına bakış açısında ortak yanlar mevcuttur. Ayrıca örgütün amaçladığı “ortak vatan” ve “iki toplumlu” devletin, siyasal iktidar ittifakının karşı çıkmasını gerektirecek bir yapı olmadığı yolunda değerlendirmeler mevcuttur.
Bu açıdan bakıldığında örgütün hedeflerinin siyasal iktidar ittifakının bakış açısına uygun şekillenebileceği ileri sürülmektedir. Bütün bunlar, anayasanın başlangıç bölümündeki değişmez nitelikli maddeleri yerinde bırakılarak, diğer maddeleri eğip bükerek oluşturulacak bir düzenlemeyle sağlanabilir diye düşünenler vardır.
Belli olduğu kadarıyla süreç içinde “tekil devlet” ve “ulus devlet” yapısı ve “tek dil” yapısı tartışmaya açılacaktır. Ancak Osmanlı’dan bu yana bu topraklarda ayrılıkçılığın başlangıç adımlarının bu ve benzer taleplerle ortaya çıktığı ve zamanla yeni devletlerin oluştuğu unutulmamalıdır.
GELİNEN NOKTA
Bu ülkede Kurtuluş Savaşı’nda yer almayan etnik grup yoktur. Yalnızca bir etnik grubun Cumhuriyetin “asli bileşen” ya da “asli unsur” olduğunu ileri süren de yoktur. Bu konuda hiçbir yerde kayıt da yoktur. Türk ulusunu oluşturan bütün unsurların emperyalizme karşı verilmiş mücadeledeki emeği ve hizmeti inkâr edilmemektedir.
Türk ulusu başlatılan bu sürecin nereye evrileceğini görmeyecek kadar sezgiden, öngörüden yoksun değildir. Bir kez aralanan ayrımcılık kapısının sonuna kadar açılacağının ve nihayet o kapının yıkılıp yok edileceğinin bilincindedir. Yoruma açık anlaşılmaz cümleler ardına sığınarak kabul edilemeyecek dayatmaları ulusun önüne koyanlar da bunu bilmektedirler. Ancak dağılıp yok olan, parçalanan Yugoslavya’nın; Çekya ve Slovakya olarak ikiye ayrılan Çekoslovakya’nın; üç parçalı hale gelen Irak’ın; bugün nasıl şekilleneceği belirsiz olan Suriye’nin etnik ve dinsel ayrımcılık yüzünden bu hale geldiğini de hiç kimse unutmamalıdır.
Türkiye’de tüm yurttaşlar rahat ve huzur içinde yaşamayı istemektedirler. Terörün bitmesinden hiç kuşkusuz herkes mutlu olacaktır. Ancak çözüm sürecinin bir “çözülme süreci”ni başlatma korkusu, yurttaşların endişe duymasına yol açmaktadır. Bu ihtimal hiçbir zaman gözden uzak tutulmamalıdır. İş işten geçtikten sonra yapılacak bir şey kalmayacaktır... Hiç kuşku yok ki “Atatürk Cumhuriyeti”nin yeminli bekçileri tüm yurttaşlar; toplumsal dayanışma içinde, siyasasal girişimler ve demokratik yollarla Türkiye Cumhuriyeti’nin anayasal yapısının değiştirilmesi önünde dimdik duracaklardır.
DOĞU SİLAHÇIOĞLU
EMEKLİ TÜMGENERAL