Kamuda Tasarruf Paketi, yıllardır süren ekonomik krizin önüne bir türlü geçemeyen iktidar tarafından geçtiğimiz günlerde kamuoyuna sunuldu. Kamu harcamalarında en az 100 milyar liralık bir kısıntı öngören tedbirler Maliye Bakanı Mehmet Şimşek ve Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz tarafından düzenlenen toplantıda açıklandı.

Paketin açıklanmasıyla birlikte, kamuda yapılması planlanan kısıntıların daha fazla öne çıkarılan yönleri, birden fazla maaş alma uygulamasının kaldırılması, yönetim kurulu ücretlerine tavan sınır getirilmesi ve yabancı taşıt kullanılmaması gibi uygulamalar oldu. Ancak alınan tedbirlerin bir de farklı yönü, bir başka deyişle buzdağının görünmeyen yüzü vardı. Fazla üzerinde durulmayan bu tedbirlerin faturası ise iktidar yandaşları yerine yine halka kesilmişti.

Buna göre kamuda çalışanların işe gelip gitmelerini sağlayan servisler kaldırılacak, üç yıl boyunca yeni personel alımı yapılmayacak, destek personeli sayısı ise zaman içinde azaltılacaktı. Tedbirler bütünüyle incelendiğinde Mehmet Şimşek’in her zaman yapmaya çalıştığı gibi asıl yükü ayrıcalıklı azınlık yerine emek gücü ile ay sonunu getirmeye çalışanlara yüklediği görülüyordu.

Bu tablo, açıklanan paketin göstermelik olduğunun kanıtıdır. AKP her zaman yaptığı gibi görünenlerin ardına gizli kalmasını istediklerini de ekleyerek ve mevcut düzeni koruyarak toplumu yanıltma yoluna gitmiştir. Nasıl ki 2010 referandumunda 12 Eylül darbesi ile hesaplaşma adı altında yargı ele geçirildiyse ve erkler ayrılığına son verildiyse, bugün de kamuda tasarruf adı altında emekçilere yeni yükler yüklenmekte, asıl tasarruf etmesi istenen kesimin yine dar gelirliler olduğu ortaya çıkmaktadır.

Bütün rahatsızlıklar ve uyarılar karşısında lüks ve şatafattan ısrarla vazgeçmeyen, yandaşlarını birden fazla maaşla ödüllendiren ve ekonomik bunalım yıllardır artarak devam etmesine rağmen tasarruf konusunda hiçbir adım atmayan hükümetin, yerel seçimlerin kaybedilmesinin getirdiği büyük şok ve tedirginlikle böyle bir hamle yapmaya karar verdiği ortadadır. Amaç öncelikle halkın gözünü boyamak ve krizle mücadele için sözde ne türlü fedakârlıklara katlandıklarını göstermektir.

Önceki bakanlık döneminde ve özellikle son bir yılda açıkça anlaşılacağı üzere, Mehmet Şimşek’in ekonomi politikasının dar gelirli kesimlerin refahını kısıtlayarak ve onların alım gücünü düşürerek enflasyonu önleme amacı güttüğü artık herkesçe bilinen bir gerçektir. Bu politikayı prensip edinmiş bir ekonomi bakanından emekçilerin haklarını koruyan bir tasarruf paketi beklemek ise en hafif tabiriyle hayaldir.

Gerçek tasarruf, yandaşları devlet kasasından zengin eden ve kazananı önceden belli olan ihalelerin önüne geçerek, devlet bankalarından aldıkları kredileri ödemeyenlerin borçlarını ödemeleri sağlanarak ve yüklü vergi borçlarını affetmek yerine o borçları tahsil ederek yapılabilir. Bunları yapmadan tasarruftan bahsetmek asla samimi ve inandırıcı olmaz.