Bu yıl hayatımda ilk kez bir “Yılbaşı Özel Yazısı” diye bir şey yazmayı düşündüm. “Ülker benim ‘Saçma bir adam’ olduğumu söyler. Siz beni yazdığım şiir, edebiyat kuramı, polemik, deneme ve gazete yazılarımdan tanırsınız” diye başlayan bir yazı yürümedi. 31 Aralık 1953 gecesi 17-18 yaşımda Mersin’de yazdığım şiir geldi aklıma. Şiir 1954 yılında ülkenin en önemli dergilerinden Yücel’de yayımlandı. Üstelik dergi henüz lise öğrencisi olan genç şaire telif ücreti bile ödemişti.

Bu şiir, 5 ciltlik, toplam 2261 sayfa Bütün Şiirleri (SİA Yayınevi) kitabımın ikinci şiiri olarak antolojide yer alıyor.

***

Garipsi Şehirde Üç Yağmur Damlası

Dışarı çıkmayın diyorum size-çıkmayın 

Kaldırımlar kördüğüm 

Sisli bir liman akşamını yaşıyor 

Üç yağmur damlası tutunmuş birbirine 

Vitrinlere vuruyor.

Daha ölümü duymuyordunuz 

Saatler bağlanmış, zaman duruyor 

Anlamadınız

Sırtınızdaydı kader ve ölüm hâlâ uzakta 

Islak sokaklara doğru 

Geçip bir bir evleri, caddeleri 

Yüzünüze vuruyordu. 

Deniz sahile yaslanmış şöylece 

Bir ay çıkmış on beşinde 

Bulutların içinde duruyordu... 

Gözleriniz ağaçların yeşilliğine uzanmış

Korku beyninizin orta yerindeydi 

Ve sonra ay ışığında 

Çok güzeldi deniz 

İşte o an 

Bütün yaratıkların yanı sıra 

Kendinizi bütün hissettiniz. 

Kilisenin çanı bir’i vuruyordu 

Her ne varsa susuyordu, 

Ve birden bir yağmur başladı uzaklarda 

Ve bütün şiirler 

Evlerin arasından yükseliverdi 

Heykeller gibi, sımsıkı-mağrur. 

Bir kelime için diyar diyar gidecektiniz 

Kazablanka, Madagaskar, Tanca 

Uzak iklimleri duyabilirdiniz 

Ama olmadı “Ver elini Bordeaux ve 

şarapları” diyemediniz. 

Parkta gölgeler uzanmış yatıyordu 

Yağmurlar kumlara vuruyordu 

Kaderiniz ayak sesleriyle haykırdı birden 

Görünmez kahkahalara karşı... 

Ve gürr... diye saatler boşanıverdi 

Önünüzde; deniz ve ay yerli yerinde 

duruyordu 

Olmuş-olacak şeyleri kestiremediniz, 

Vitrin ışıkları, karanlık pencereler 

Kaderiniz saatlerin ardınca gidiyordu 

İçinize vuran geleceği bilmiyordunuz. 

Kaldırımlar kördüğüm 

Sisli bir liman akşamını yaşıyordu 

Üç yağmur damlası kumsalda durmuş 

Üç yağmur damlası kaderinizi biliyordu

(Mersin, 31.12.1954)