Türkiye kendi düellolarıyla cebelleşirken, dışarıyla ne kadar ilgilisiniz bilmem ama ABD’de garip şeyler oluyor...

Sadece yaşanan tarihi iflaslar ve Türkiye’nin gayri safi yurtiçi hasılasını aşan rakamlarla (700 milyar dolar!) ifade edilen kurtarma hamlelerinden bahsetmiyorum.

Seçim kampanyasında da çok acayip gelişmeler yaşanıyor.

İnsan CNN’i izlerken, “Acaba bu bir Holywood senaryosu mu? Bu gördüklerim, duyduklarım doğru mu? Gerçek mi?” oluyor...

Böylesine vahim bir kriz dalgasının ortasında yapılacak başkanlık seçimlerine 40 gün kaldı.

Adayların kriz politikalarını, mümkün olan en ayrıntılı biçimde seçmen önünde anlatmaları gerekiyor.

Cumhuriyetçi yönetimle hasbelkader özdeşleştirildiği için, kamuoyu yoklamalarında düşüşe geçen McCain halbuki çıkıp: “seçim kampanyasına ara verdiğini” açıklıyor. Üstüne üstlük bu tuhaf hamleyle puan toplamayı hesap ediyor...

Demokrasi mücadelesinin, seçim yarışının önceden belirlenmiş; belli bazı yerleşmiş kuralları yokmuş gibi...

Sondajlar lehinizde olduğu sürece kampanyada olacaksınız, işler tersine döndüğünde: “time-out!” Mola...

Var mı böyle bir şey? Varmış.

Prim yapan (!) ‘şok politikası’

Bunun mantığını birtakım yorumcular çıkıp “Böylelikle McCain; masada kartları ters yüz edebileceğini gösterdi. Riskli bir karar olsa da, aldığı riski göğüsleyebilecek cüret sahibi olduğunu sergiledi!” filan kabili incir çekirdeğini doldurmayan şeylerle açıklıyorlar...

Neymiş? Finans kriziyle kontrpiyede kalan McCain, bu taktik hamleyle gene “adından en çok bahsedilen aday” olmuş ve Obama’yı geri plana itmeyi başarmış...

Sarah Palin’i -kimsenin beklemediği- bir sürpriz çıkışla “Başkan yardımcısı adayı” ilan ettiğinde de aynı şeyi yapmışmış. Herkes sadece “Obama”dan bahsederken, “Palin” bombasıyla flaşlar birden Cumhuriyetçilere dönmüş. Ve McCain’in “şok politikasıyla” ilgi odağı Cumhuriyetçilere yönelmiş...

On beş gün boyunca dünyanın Palin’den bahsettiği evet doğru... Ama şimdi Cumhuriyetçiler, Palin’i nereye saklayacaklarını bilemiyorlar. “Şeytan ve cadılığın her türünden korunmak” adına kiliselerde acayip ayinlere katılan bir kadından bahsediyoruz. İlaveten ağzını her açtığında inanılmaz cehalet örnekleri veriyor.

Diyeceksiniz ki, George W. Bush farklı mıydı?

Palin, II. Bush’u da solladı. Kaldı ki şöyle de çok bariz bir fark var: Geçmişteki tüm seçimlerde; “adayların” kendileri kadar, “program içerikleri” de konuşulur, tartışılırdı...

Bugün konuşulan ne? “Kadın başkan yardımcısı adayı” Sarah Palin’in “şeytan kovalama” ve “Alaska maceraları”, manevracı McCain’in “şok politikaları”, “siyah başkan adayı” Obama’nın “ırk faktörü”!

Süper güç boş viteste...

Yirmi dört saat televizyon ve internet, “demokrasi ve sandığın” bilinen tüm kurallarını değiştirmiş. Başkan adayları artık sadece “reytingleri” dikkate alıyor. İçerik ve öz tamamıyla devre dışı.

Bunu ben söylemiyorum. ABD’de seçim süreçlerini analiz eden uzmanlar söylüyor...

ABD süper güç olmasa, dünyayı tehdit eden bir Wall Street krizi patlak vermese, yanı başımızda Irak, beride Afganistan badireleri yaşanmasa; tepede Rusya, Washingon’un “liderlik zaafından” yararlanarak güç gösterilerine girişmese; eh bize ne diyebiliriz... Amerikan seçmeni düşünsün!

Ama şartlar farklı. Amerikan devi, boş viteste.

Yaşanan yalnızca büyük bir ekonomik kriz değil, çok büyük bir siyasi kriz aynı zamanda.

CNN’in -gazetecilik bağlamında- dikkate değer bulduğum tek programı; Wolf Blitzer’in “Situation Room”unu izledim önceki gece, Washington’un nabzını tutan muhabirler, başkentte “panik havası” estiğini söylediler.

Kullandıkları söz evet, buydu: “Panik!”

“Panik atak”; sırf topal ördek Bush’u değil, maceraperver “şok politikalarla” Beyaz Saray’a çıkmaya çalışan McCain’i de teslim almış...

Obama ise, “kriz” karşısında şimdilik sadece fazla “renk vermemekle” yetiniyor.

Ne diyelim? Çok ürkütücü.

nilgun@cumhuriyet.com.tr