F.Bahçe ilk 11’de Gökhan Gönül ve Yobo’lu geri dörtlüsüyle daha güvenli bir güç oluşturmuş. Ancak Sarı - Lacivertliler orta alanda Selçuk, Mehmet Topal ve Cristian ile daha çok defansif ama yaratıcılığı olmayan bir kadro görüntüsüyle mücadele etti. Spartak Moskova, futbol takımı olarak daha çabuk daha çok koşan bir görüntü vermesine rağmen yenilen gollerdeki hatalar Kuyt’ın attığı avantaj golünü gölgeledi. Aslında F.Bahçe’de Kuyt’ın gösterdiği gayrete, diğer oyuncuların düşündüğümüz anlamda çaba sarf etmesi şarttı. Gökhan Gönül son yarım saatte yorulunca sol kanadı iyi kullanan Spartak, Emenike ve kornerden Kombarov’un attığı gollerdeki görüntü defans hatalarıydı. Aykut Kocaman’ın benzer iki takımın mücadelesinde oyuna taktiksel olarak atılan golden sonra ağırlık koymasını bekledik. Ne var ki çok net olarak top tutamayan orta alan, defansın aşırı yorgunluğu sonucu belki de daha avantajlı bir sonuç alabilecekken sahadan yenik ayrıldı.

Spartak Moskova çok koşan inatçı bir takım. F.Bahçe’nin İstanbul’da en az onlar kadar olmasa da Kuyt’ın psikolojisiyle 10 oyuncu bulması gerekiyor. Turu atlamak zor olmayabilir. Çünkü kalite ve klas olarak F.Bahçe’den üstün bir takım değil. Asıl anlamadığımız F.Bahçe’nin hâlâ beklenilen bütünleşmeyi sağlayamayan oyun sistemidir. Son 20 dakika Alex’in, Kuyt’ın desteğinde topa basan oyuncu olarak oynaması avantaj olabilirdi. Rakip takım teknik direktörü Emenike’yi oyundan alırken Aykut Hoca yorgun Gökhan Gönül ve orta alandaki Mehmet Topuz’a daha fazla tahammül edemedi.

Özetlersek; F.Bahçe kendisine çok benzeyen ama daha çabuk oynayan Moskova’ya yenilirken ikinci maç için attığı golle ne kadar avantaj sağladı, bunu Şükrü Saracoğlu’nda göreceğiz.