AKP iktidarının, medyaya uyguladığı büyük ve sürekli baskı dört sonuç verdi:

1) İktidar yanlıları doğrudan doğruya gazete ve televizyon patronu yapıldı.

Kimine hukuk yolları eğilip bükülerek, kredi kanalları kullanılarak gazeteler, televizyonlar verildi, kimilerine doğrudan gazete ve televizyonlar kurduruldu.

2) İktidarın istemediği kişilere, tartışılacak konulara ve gündemdeki olaylara, sansür ve otosansür uygulandı.

Zaten kimi yazarlar ve gazeteciler içerde ya da içeri atılıp sonra serbest bırakıldı…

Başbakan, bazı patronları, gazeteleri, gazetecileri ve yazarları ismen hedef aldı, her vesileyle medyayı suçladı, terör gibi bazı konuların gündemden düşürülmesini istedi…

Yargı tehdidine ek olarak, patronlara büyük mali cezalar kesildi…

Bir zamanlar iktidara destek veren ve bütün ekranlarda görünen, gazetelerde başyazarlık yapan Mehmet Altan gibi isimler medyadan ayıklandı…

3) AKP iktidarı tarafından desteklenen kişilere yazı yazdırılmaya ve programlar yaptırılmaya başlandı.

Bir bölümü eski solcu, bir bölümü zaten din üzerinden siyaset yapan, bir bölümü liberal olduğunu iddia eden kişiler, tam birer militan olarak medyanın kritik yerlerine getirildi.

4) Bütün bunlara ek olarak, sanki bunlar yetmiyormuş gibi, gazetelere ve televizyonlara, her tarafsız veya muhalif kişinin karşısına veya haber programının içine, iktidar yanlısı, adeta komünist rejimlerdeki “Parti komiserini” andıran, daha doğrusu onun denetim işlevini yapan kişiler yerleştirildi.

Bunlar, izleyici ve okur kitlesini tümüyle yitirmek istemediği için gündeme ilişkin düzgün yayınlar da yapmak isteyen gazetelerin ve kanalların sayfalarına, tartışma ve haber programlarına sokuldu…

Tabir caizse “parti komiserliği” işlevi yapıyorlar.

Yalçın Doğan salı günü, Hürriyet’te, bunların televizyonlardaki durumu ve işlevi hakkında şöyle yazıyordu:

“Gazeteci mi, militan mı?

SON on gün içinde TV’lerde katıldığım tartışma programlarında yeni gazeteci tipi ile karşılaşıyorum. Daha önce görmediğim gazeteci tipi.

Tartışmalarda iktidarı savunan arkadaşlar var. Elbette savunabilirler, herkes her fikri, her partiyi savunabilir. Buna kimsenin itirazı olmaz.

Ancak bazı arkadaşlar iktidarı öyle savunuyor ki, canhıraş halde, AKP’yi savunan gazeteci değil de, sanki AKP militanı gibi. Sanırsınız ki, fiilen AKP milletvekili ya da parti yönetiminden birileri.

Bu durumda inandırıcılıkları kayboluyor, farkında değiller.”

***

Yalçın Doğan’ın gözlemlediği militanca müdahaleler, bir zamanlar, farklı görüşleri yansıttığı için karşıtların yaptığı ve izleyici tarafından çok tutulan tartışma programlarının tadını kaçırdı ve izleyici yitirmeye başladı.

Bütünüyle kendi yandaşı bir medya, bütün antidemokratik iktidarların rüyası ve vazgeçilmez hedefidir…

Sanırlar ki, kitle iletişim araçlarının tümüne egemen olurlarsa, kendi iktidarları da sonsuza kadar sürecek…

Oysa bu büyük bir yanılgıdır:

Tarih, hiç gitmeyeceklerini sanan iktidarların çöplüğüdür…

Ve düşüşleri genellikle, iktidarlarının doruk noktasında, medyaya tam egemen olduklarını sandıkları anda başlar!

\n\n