Prof. Dr. Ersin
Kalaycıoğlu’na göre
bilimsel adı “NeoPatrimonyal Sultanizm”
olan, Merdan Yanardağ’ın
“İslamo-Faşizm” dediği
“Şahsım Devleti” iktidarı,
büyük bir tantana ile
“Yumuşama” ilan etti.
Ana Muhalefet, “Normalleşme” demeyi tercih ettiğini belirtti.
Adına ne denirse densin,
şu anda Türkiye’de
egemen olan ucube rejimin
“olağanlaştırılması”, ya da
muhalefet tarafından da “Sanki
Demokrasi Varmış Gibi” kabul
edilmesi, olsa olsa, toplumun
bütünüyle “Gergedanlaşması”
olarak tanımlanabilir.
***
Gergedanlaşma Nedir?
Sevgili okurlarım, yaklaşık yedi yıl önce, değerli dostum Prof. Dr. Erol Manisalı “Gergedanlaşmak” adlı kitabını yayımlamış ve bugünkü ucube Anayasa kabul edildikten 8 ay sonra, 12 Aralık 2017’de “Gergedanlaşmak” üzerine bir yazı yazmıştı.
İktidarın “yumuşama” adını
verdiği siyasal aldatmacasını
anlatmak için, bu yazısının
bazı bölümlerini ikinci kez
alıntılıyorum.
***
“Hitler faşizmi Avrupa’yı
işgal ettikten sonra Romen
yazar Ionesco, 1958’de
Gergedanlar’ı yazmıştı.
İnsanların Hitler yönetiminin
baskıları sonucu nasıl
‘gergedanlaştığını’ gözler
önüne sermişti.
Toplumların ‘toplum
olmaktan koparılıp
topluluklaştırılması’: hele hele
gergedan topluluğu misali
baskı, saldırı ve şiddet ortamını
‘benimseyerek’ insanlıktan
çıkmalarını Ionesco çarpıcı bir
biçimde sergilemişti.
Acaba biz de mi?
Türkiye içinde ve yaşadığımız
coğrafyada FETÖ, IŞİD,
PKK, YPG ve diğer dinci
örgütler yüzünden toplumların
yaşadıkları ve yaşattıkları
ortam, Hitler işgali altındaki
‘Avrupa gergedanlaşmasından’
ne kadar farklı ki?
Ölüm, şiddet ve baskı yarış
halinde: toplumlar topluluk
(sürü) haline
dönüşmüşler.
Sürü olunca da
‘gergedanlaşmak’
alışılan, kabul
edilen, olağan
sayılan hale geliyor.
Sarraf ile ilişkisi
olan ‘güruha’ bir
bakın, gergedanları
görürsünüz.
Hukuk dışılık,
baskı, şiddet, kadınerkek eşitsizliği, uygarlıktan ve
çağdaşlıktan kopuş, radikal
dinci örgütleri ve inancı
istismar eden emperyalizmin
ve dahili uşaklarının
gergedanlaştırdığı ‘topluluklar,
kalabalıklar’, aynen Hitler
Avrupa’sındaki gergedan
sürüleri gibi.
Geçen yaz tatil yaparken bir
dağın yamacında, bir zeytin
ağacının altında ülkedeki
gergedanlaşmaktan nasıl
korktuğumu karalamaya
çalıştım.
Aynen bana, 1987 yılında,
1933’te gergedanlaşmaktan
korktuğu için Atatürk
Türkiye’sine sığınan Prof.
Fritz Neumark’ın dediği
gibi: ‘Erol Bey, Hitler
Almanya’sında birçok
arkadaşım Hitlerleşmeye
(gergedanlaşmaya)
başlamışlardı. Onlardan biri
olmamak için Türkiye’ye
sığındım.’”
***
Ionesco ve Manisalı’nın,
baskı altında farklılıklarını
ve özgürlüklerini yitirerek
“robotlaşan”, “köleleşen”,
“birörnekleşen” insanları
anlatmak için kullandıkları
“Gergedan” benzetmesi, bana
aslında artık gücünü yitirmeye
başlamış olan “Şahsım
Devleti”nin “yumuşama” adı
altında kendisini topluma
kabul ettirmek için yaptığı son
çırpınışları anımsattı.
Ionescu’nun Gergedan
oyununun kahramanı
Bêrenger, herkesin tek
bir düşüncenin peşinden
gittiği yavaş yavaş
“gergedanlaştığı”, totaliterliğe
dönüşen bir toplumda
“gergedanlaşamamanın”
“insan kalmanın” trajik acılarını
çekmektedir.
Ve perde onun tek başına
haykırışıyla kapanır:
“İnsanım ben, insan kalacağım tek başıma olsam bile direneceğim!...”
