Daha önceki yıllarda futbol farklı oynanıyordu. Yani Birleşik Arap Emirlikleri ve Suudi Arabistan’da futbol geçerli değildi. Petrol onları vazgeçilmez yapınca paraları dökecek son kaynak “endüstriyel futbol” oldu. Yani açıkçası Ronaldo ve birçok yıldız futbolcu Arap Yarımadası’nda yarışıyor artık! Geleceği düşünen Batı, yeni yıldızları sahaya sürmek için en az kullanılan bölgeye yani Afrika’ya futbol eğiticilerini gönderdi. Benim futbol sevdalısı ülkem sadece birkaç stat ve lig kümelerinden kurtarılmak adına harekete geçti. Biz yanlış yaptık! Endüstriyel futbola sahip çıkan zihniyeti alıp transfer adına yabancılara teslim etme yolunu seçtik. Bir ara ünlü futbol adamı 14 yabancıya izin çıkartırken tek karşı duran ben oldum başarılı teknik direktör olarak. Anında şutlandım!

Şimdi oyun değil, futbolcuların alacağı dolarlar konuşulur oldu! Geç kaldık. Oysa benim gibi eğiten ve sahaya yansıtan, gençlerimize önem veren teknik adamları değerli gören federasyonların kısa ömürlü yaşamları UEFA Gençler Komitesi’ne seçilen Şenes Erzik gibi bir asbaşkanı unuttu!

Sonuçta şu anda bir iki kişiye indirgenen yıldızlar, yakında sembol olarak düşünülse de futbolun takım oyunu olduğunu ve eğitimle gelişeceğini FIFA Kadınlar Dünya Kupası’nda gördük. İspanya erkeklerdeki başarısını kadınlarda da Dünya Kupası’nı alarak kanıtladı. Biz de “menajer pazarı”nda harcanıyoruz! Artık para öne geçti. Sponsorluk geçerli. Yakın zamanda önlem alarak futbola meraklı ve yatkın ülke olarak takım oyununa uyan gençlerin eğitimiyle bu eksiğimizin önüne geçebiliriz. Alan değil, satan ülke oluruz. Yoksa daha çok yabancı oyunculara alkış tutarız. Milli anlamda da oyuncularımızı gönderir sonra da geri alırız!