Oyunun sonucundan çok dikkat etmemiz gereken ulusal takımın yeni oluşumuyla birlikte önyargıların konuşulduğu, ortamın sahadaki başarılı futbolumuzla yıkılması ve özgüvenimizin artmasıydı. Lizbon’da öncelikle C.Ronaldo, Nani, Coentrao, Almeida, Pepe’li Portekiz önünde oyundaki en önemli özelliğimiz top rakipteyken kazanmak ve atağa kalkmak kararlılığımızdı. Öncelikle Umut, Mehmet Topal, Ömer gibi takımımızı tamamlayan sağlam futbolcularımızla Sercan, Hamit ve kaleci Volkan gibi başarılı isimlerin ortaya koydukları futbol Portekiz’i sahasında gerçekten şaşırttı. Eğer Burak ve Emre anlamsız kartları görmeseler takımımızın oyun düzeni son 15 dakika bozulmayabilirdi. Oyuna giren Tunay, Nuri ve Selçuk doğru karardı. \n

Uzun zamandır Portekiz’de futbolcu ve teknik direktör kovalayanlar kendi egoları yüzünden gençlerimizi ve teknik adamlarımızı harcarken bu galibiyet yüzlerinde tokat gibi patlamıştır. Olsa olsa bunun adına ‘futbolun adaleti’ denir. Yıllardır teknik adamlara güvenmeyen, yabancı futbolculara forma vermek için kendi gençlerini görmeyenlerin bizleri mahkeme ve UEFA kapılarına neden düşürdükleri dün gece Lizbon’da kanıtlanmıştır. Asıl şimdi üzülmeliyiz. Çünkü Avrupa Şampiyonası’na Hiddink ve oynattığı kötü futbol yüzünden katılamayan Ay-Yıldızlılar ve onları yürekten destekleyen 75 milyonluk ülkemiz ne kadar üzülse azdır. \n

90 dakikada tempomuzu iyi ayarlayabildiğimiz söylenemez. Özellikle Arda’nın durgun gününde olması, Emre ve Burak’ın çıkmak zorunda kalmaları takımımızın 3 gol atsa da belki de daha çok tribünlerin beğenisini kazanacak görüntü vermelerine neden olamadığını düşünebiliriz. 1950’li yıllarda İstanbul’da 3-1 yenerek zayıf rakip olarak gördüğümüz Portekiz karşısında yarım asırdır galibiyet alamayan ulusal takımımız dün gece bana göre tarihi bir zafer elde etmiştir. Bu nedenle Abdullah Avcı ve öğrencilerini kutlarken Umut ve kaleci Volkan’ı ayrıca tebrik ediyorum.