F.Bahçe elendi ama Londra’da İstanbul’daki şuursuz ve panik yaşadığı görüntüden sıyrılmış olarak rahat bir 90 dakika oynadı. Aynı rahatlığı Arsenal için de söyleyebiliriz. Turu atlamanın güvencesiyle onlar da özellikle orta alanda açılıp kapandıkları bir görüntüyle sakindi. Heyecanı olmayan ama izleyenleri de sıkmayan bir maç izledik. Bu duruma karşın yine de yenilen golde kişisel hatamız vardı. Topa savunma tekniğiyle noksan eksik müdahale yapan Caner, ilk golün nedeniydi. 72. dakikada Ramsey’in 2. golü, hazırlanış ve vuruş tekniği açısından muhteşemdi.

F.Bahçe orta alanı özellikle Emenike ve Sow’u atağa çıkacak pozisyonlarda çok yalnız bıraktı. Burada Ramsey’in bu futbolcuların yanında olmasını hayal ettiğinizde oyunun ve skorun F.Bahçe lehine değişebileceği aklıma geldi. Ama futbolcu seçiminde sınıfta kaldığımız bir profesyonel dünyamız var. Sadece Meireles veya Bruno Alves’le ya da Emenike’yle beklenen takım olunmuyor. Bu nedenle geçen yıl daha etkili takım donanımı olan F.Bahçe, özellikle 2. yarıda ve son yarım saatte fizik olarak da oyundan düştü. Arsenal bu görüntüsüyle ve dün akşamki futboluyla özgüveni yüksek, turdan emin ve gelecek karşılaşmalara daha hazır.
Sonuçta yıllardır farklı yenilgiler aldığımız İngiliz futbolu karşısında bir kez daha boynumuz bükük sahadan ayrıldık.