Zulümden Zulmete

Yılbaşı zamanlarında âdettir; geçen yıl değerlendirilir, yeni yıldan beklentiler dile getirilir.

Geçmişteki olaylar, gelecekte olacakların habercisidir…

Kişiler, özellikle de siyasal ve toplumsal liderler ve sanat, edebiyat, spor dünyasının karizmatik kişileri geçmişteki davranışlarıyla, gelecekte yapacaklarının ipuçlarını verirler…

Ama kişilerin ve olayların ardındaki süreçler belirlenemezse, geçmiş de doğru değerlendirilemez, geleceğin neler getireceği de…

***

Tabii dünyada da tek bir toplumda da olup bitenler, olup bitecekler, büyük ölçüde siyasal liderler, yönetim kadroları, siyasal partiler, özellikle de iktidarlar tarafından biçimlendirilir:

Kimi zaman istedikleri yönde, kimi zaman diyalektik olarak, zıt, beklemedikleri yönde…

Ama çoğunlukla kendi yaptıkları ya da yapmadıkları davranışların sonucu olarak…

***

AKP, siyasal İslamın “Mazlum Edebiyatını” kullanarak iktidara geldi.

İktidara geldikten sonra bile uzun süre, “Hükümet olduk ama iktidar olamadık” yakınmasıyla “Mazlum Edebiyatını” sürdürdü.

Üst üste iki seçim kazanınca hükümete ve Meclis’e ek olarak, Cumhurbaşkanlığını, üniversiteleri, orduyu, adaleti, eğitimi, medyayı kısacası toplumu oluşturan bütün kurumları denetime aldı, müthiş bir “merkezi güç” yarattı.

Şimdi bu büyük “güç merkezileşmesinin” yol açtığı süreçleri ve sonuçları görelim:

1) Cemaatleşme yaygınlaştı:

Atamalarda “bizim cemaatten olsun” anlayışı, her türlü uzmanlığı, liyakati, profesyonelliği, deneyimi dışladı.

Sonuç olarak kamu hizmetlerinde büyük aksamalar ve hatta ölüme yol açan kazalar, ihmaller ortaya çıktı.

2) Güvenlik ve adalet mekanizmaları siyasallaştı:

Sonuç olarak, demokratik bir devletin ana unsuru olan güvenlik güçlerine ve adalete olan güven sarsıldı.

3) Yandaş sermaye ve yandaş medya yaratmak uğruna serbest piyasa koşulları zedelendi:

Sonuç olarak artık ekonominin sürükleyici motoru olarak görülen özel teşebbüsün önündeki haksız rekabet engelleri çoğaldı, üretim ve verimlilik gücü yara aldı.

4) Yolsuzluklar yaygınlaştı ve kurumlaştı:

Sonuç olarak hem milli servet ziyan oldu hem de vatandaşın devlete ve birbirine olan güveni kayboldu.

5) Cemaatçilik, kamu alanını aşıp aileleri ve bireyleri de ‘mahalle baskısı’ altına aldı:

Sonuç olarak insanlar, yeme-içme, giyim-kuşam, eğlenme-dinlenme, haberleşme gibi günlük yaşam özgürlüklerini bile tehdit altında görmeye başladı.

6) Bütün bu süreçler sırasında ABD, AB ve İslam âlemi olarak dış dünya, AKP iktidarına destek verdi...

***

Bu altı temel sürecin ve sonuçlarınınsa iki önemli makro etkisi oldu.

1) Türkiye’nin “demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti” yapısı zedelendi; bireylerin devletten bekledikleri, yaşamlarında güvenlik, hukukta adalet, ekonomide refah duyguları büyük ölçüde yara aldı.

2) Demokratik ve laik sosyal hukuk devleti yapısı, güvenlik, adalet, eğitim, üretim, bilim ve teknoloji zedelenince, toplumun yaşama gücü, umutları, bir arada yaşama ve gelişme potansiyeli geriledi.

***

Yukardaki çözümlemeleri, evrensel siyasal İslamın Türkiye’deki iktidarı olan AKP’nin “mazlumiyetten zulme, zulümden zulmete gidişinin” öyküsü olarak da okuyabilirsiniz.

Mutlu yıllar!

ekongar@cumhuriyet.com.tr; www.kongar.org