Normal şartlarda, evinde kendi seyircisi önünde istediği oyunu sergilemesi beklenirdi. İdeal kadrosuyla sahada olmanın avantajını tempo, pres, bol pozisyonla sahaya yansıtması gerekirdi. Öte yandan Galatasaray, takım olarak “normal” olanı yapmıyor, ilerideki futbolcuların, özellikle de Sarı-Kırmızılıların alameti farikası Icardi’nin katkısı hiç yok. Bu da son derece tutuk bir oyun olarak yansıyor sahaya.  

Adana Demirspor’a gelince; 4-2-2-2 dizilişlerinde, defanstan ofansa hızlı geçiş yaptıkları doğru. Emre Akbaba ve Onyekuru ile vites de yükseltiyorlar. Esas amaçları, öncelikle Galatasaray’ın oyununu bozmak. Bunu da zaman zaman oyunu epey sertleştirerek yapıyorlar. Galatasaray’ın zaten kuramadığı oyun iyice bozulunca da hızlı oyuncularıyla gol yollarını zorluyorlar. Pozisyonlar da buluyorlar. Gol geciktikçe Galatasaray’ın stresi artıyor ancak Okan Hoca’nın oyuna müdahalesi tempoyu artırıyor. 86’da Midtsjö hiç kimsenin beklemediği anda, herkesin umutla beklediği golü atıyor. Gol, oyunun tüm havasını değiştiriyor. 12 dakika uzayan maçta, G.Saray’ın ikinci golü baskı sonucu kazanılan penaltı sayesinde geliyor. Topu ağlara yollayan isim Zaniolo oluyor. Son düdük G.Saray’ı kendi normaline döndürürken, rakiplerin derbisi öncesi moralleri de yükseltiyor.