2019 Yerel Seçimlerinde CHP, Türkiye nüfusunun neredeyse yarıya yakın bir bölümünü barındıran kentlerde iktidara geldi.

Ama benim bu yazıda üzerinde durmak istediğim konu, CHP’nin yerel seçim zaferi değil:

Vurgulamak istediğim nokta, CHP’li Sosyal Demokrat Belediye Başkanlarının büyük başarısı ve bu başarının Erdoğan/AKP iktidarının maskesini düşürmesi sonunda yarattığı “Demokrasi Umudu”.

***

Belediyelerden yükselen önlenemez “Demokrasi Dalgasının” arkasında üç faktör var:

1) İktidarın ayrıştırıcı, bölücü, saldırgan eylem ve söylemlerine karşı, CHP’nin projelere dönük, birleştirici, bütünleştirici, herkesi kucaklayıcı ve yerel seçimlerdeki zaferi de getiren genel “Demokratik Uzlaşmacı” politikası.

2) CHP’li belediye başkanlarının icraatlarının, iktidarın bütün engellemelerine, para kaynaklarına el koymalarına, ayak oyunlarına, yetki sınırlama ve kısıtlamalarına rağmen çok başarılı olması.

3) Belediyelerin maddi yardımlarının ve manevi desteklerinin, toplumun bütün kesimlerine yönelik olarak, AKP dönemindekilerden çok daha fazla ve çok daha eşitlikçi olması.

Bu üç başarı faktörüne ilave olarak “Demokrasi Dalgasını” karşı konulamaz bir biçimde yükselten maddi ve siyasal faktörler de iki ana grupta toplanabilir:

1) Maddi olarak, AKP döneminde belediye gelirlerinden ve kaynaklarından yandaşlara doğru döşenmiş olan hortumların kesilmesi ve bu gelir ve kaynakların halkın yararına projeler için kullanılması.

2) Siyasal olarak, iktidarın, bu kentlerdeki halkı cezalandırıcı tutum ve davranışları ile ucuz ekmek satışından dışarıdan kredi bulunmasına kadar en mikro projelerden en makro projelere kadar her alanda koyduğu engellerin seçmenlerdeki “Demokrasi Bilincini” geliştirmesi ve “soyut demokrasi” kavramının hizmetler ve maddi gelirler bağlamında “somut demokrasi” kavramına dönüşmesi.

Ayrıca, “Demokrasi Cephesi” içinde yer alan Millet İttifakı partileriyle, bu ittifak dışında kalan muhalif partiler arasında çeşitli düzeylerde gerçekleştirilen iletişim ve işbirlikleri.

***

Sevgili okurlarım, bütün engellere rağmen gerçek bir “Demokrasi Dalgası” yaratan ve ülkeye kurtuluş umudu aşılayan bu belediye başkanlarını ve hizmet verdikleri kentlerin nüfuslarını lütfen not ediniz; bu isimler “Demokrasi Kahramanıdırlar”:

Eskişehir’de efsane başkan Yılmaz Büyükerşen, 888 bin 828.

İstanbul’da Ekrem İmamoğlu, 15 milyon 462 bin 452.

Ankara’da Mansur Yavaş, 5 milyon 663 bin 322.

İzmir’de Tunç Soyer, 4 milyon 394 bin 694.

Antalya’da Muhittin Böcek, 2 milyon 548 bin 308.

Adana’da Zeydan Karalar, 2 milyon 258 bin 718.

Mersin’de Vahap Seçer, 1 milyon 868 bin 757.

Hatay’da Lütfü Savaş, 1 milyon 659 bin 320.

Aydın’da Özlem Çerçioğlu, 1 milyon 119 bin 84.

Tekirdağ’da Kadir Albayrak, 1 milyon 81 bin 65.

Muğla’da Osman Gürün, 1 milyon 773.

Çanakkale’de Ülgür Gökhan, 541 bin 548.

Edirne’de Recep Gürkan, 407 bin 763.

Kırklareli’de Mehmet S. Kesimoğlu, 361 bin 737.

Bolu’da Tanju Özcan, 314 bin 802

Yalova’da Vefa Salman, 276 bin 50.

Burdur’da Ali Orkun Ercengiz, 267 bin 92.

Sinop’ta Barış Ayhan, 216 bin 460.

Kırşehir’de Selahattin Ekicioğlu, 243 bin 042.

Bilecik’te Semih Şahin, 218 bin 717.

Artvin’de Demirhan Elçin, 169 bin 501.

Ardahan’da Faruk Demir, 96 bin 161

Ve çeşitli önemli ilçelerde, kadınıyla, erkeğiyle, çok başarılı olan, isimleri bir yazıya sığmayacak kadar uzun bir liste oluşturan CHP’li başkanlar...

Ülke nüfusunun yarısına yakın bölümünü barındıran bu kentlerde:

Elbette, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun önderliğinde ve parti örgütünün desteğiyle...

Mucizeler yaratıyorlar.

Bazı ufak tefek sıkıntılar var ama bu yazıdaki konu onlar değil.

***

Bence CHP, genel seçimlere giderken bütün Türkiye’ye, “Demokrasi ve Barış” mesajıyla birlikte, bu başarılı belediye başkanlarının öykü ve imajlarıyla hitap etmeli, “Demokrasi içinde kucaklaşma ve barış umudunu” bu örnekler üzerinden oluşturmalıdır.