Savunmadaki eksiklere rağmen 15. haftanın açılış maçında kağıt üzerindeki favori Galatasaray. Maç başlar başlamaz da sahadaki favori haline dönüşüyor. Galatasaray’ın sahada yaptığı ne tempo ne de pres. Tam manasıyla ‘tazyik’. Bunda sol beke monte edilen Barış Alper’in etkisi büyük. Zira zaten geriden başlayan oyun, iki bekin atletik katkılarıyla müthiş bir hız da kazanıyor. Sonuçta bütün tehlikeli, tehlikesiz pozisyonlar; isabetli isabetsiz şutlar; topla oynama oranı özetle ne var ne yok hepsi Galatasaray hanesine yazılıyor. Eh haliyle ilk yarıda 22’de Boey ve 29’da da Kerem’le gelen iki şık gol de; 90+5’te Icardi’nin penaltı golü de doğal bir sonuç oluyor. Adana Demirspor’a gelince… Bütün bu anlatımdan onların sadece ‘maruz’ kaldığı sonucu çıkmasın. İyi futbolculardan oluşan kuvvetli takım, ‘Tam bir atak yapacağım, karşı atak geliyor.’ şeklinde. İlk yarının sonlarından itibaren toparlanıyor ve karşılık vermeye başlıyorlar. Geliştirdikleri tehlikeli pozisyonlar Galatasaray’ınki kadar yoğun değil ama rakibi hataya zorlayıp kazanılan penaltıyı gole çevirmeyi başarıyorlar. Öte yandan öyle bir Galatasaray var ki sahada göz açtırmıyor. Sanki zamanla yarışıyormuş, golleri erken bulursa bir an önce evine gider ve Kopenhag maçına konsantre olabilirmiş gibi bilinçli bir aceleyle oynuyor… Aynı hızla üç puanı alıp darısı Kopenhag maçına dedirtiyor.