Şurası bir gerçek; Galatasaray adına perşembenin gelişi aslında çarşambadan belli… Sezona rüzgâr gibi giren, A’sından Z’sine değişen bir takımdan beklenmeyecek bir performans gösteren Sarı - Kırmızılılar, Karabük maçından beri o rüzgârı hissettirmiyor. Nitekim Trabzon karşısında bu durgunluk artık kendini iyice hissettiriyor. Değişen teknik direktörüne rağmen Trabzonspor’da da pek ışık olmayınca ilk yarı körlerin düellosu olarak yaşanıyor. İki tarafın da çabası var, pozisyonları da ama hepsi o kadar plansız ve amaçsız ki gol hanesine yazılmıyor. İlk yarının en önemli olayı, Olcay’ın başlattığı bir arbede sonucu hem kendisinin hem de Feghouli’nin kırmızı kartla atılması. İkinci yarıya hızlı başlayan Trabzonspor oluyor. Ev sahibi, G.Saray’ı en büyük zaafından yakalıyor: Duran top. Soldan kullanılan atışı N’Doye, 49. dakikada tamamlayıp ağlara kavuşturuyor.
G.Saray’ın skoru eşitleme çabasıyla oynunu ‘darmadağın’ edip işi ‘variyete’ye dökmesi, skorda ve evinde daha rahat olan ve 2. yarıda oyununu oturtan Trabzonspor’un işine yarıyor. 70. dakikada G.Saray’ın boş döndüğü bir atağa hızlı reaksiyon verip Yusuf’la 2. golü buluyorlar. 86’da Yasin - Rodrigues ikilisinin çabası golü getiriyor. Tam umutlanmış ve hızlanmışken Ndiaye’nin 2. sarıdan atılması rüzgârı yine kesiyor. Peşpeşe gelen yenilgiler ve çalkantıların ardından Trabzonspor, lidere ilk yenilgisini tattırarak moral toparken G.Saray’da bir sorun artık net gözüküyor: Karşı taraftan gelen aksiyonlara reaksiyon verememesi. Kilitlenen oyunu açmakta hem sahada hem de kenar müdahalelerde yetersiz kalması. Rüzgâr kesilince bu itici güce duyulan ihtiyaç çok daha fazla hissediliyor. Ve eğer hedef şampiyonluk olacaksa, bu durum da en az ‘duran top’ zaafı kadar acil müdahale gerektiriyor.