Geçen yıl şu sıralardaydı. 12 Eylül günü seçilmişti referandum için… Yer gök, “evet” afişleriyle donatılmıştı. Neden mi tam da o meşum tarih? Anımsayın: Faşist darbenin hesabı sorulacaktı… Baskının, işkencenin, zulmün simgesi olan bir gün seçilmişti ki, maddi baskı yetmezmiş gibi, psikolojik baskısı da tumturaklı olsun.

“Evet” diyenler; baskıya, işkenceye ve zülme karşıymış gibi olacaktı. Adaletten, adil yargıdan yanaymış gibi olacaktı. Bir 12 Eylül’ün başımıza getirdiği tüm belalardan işte 30 yıl sonra bir başka 12 Eylül’de kurtulacaktık sözüm ona! (Ha! HA! HA! HA! Kahkalarla gülmek gerek ama inanın hiç gülesim gelmiyor!)

O günlerde “Yetmez ama evet” diyenlerle yaptığım tartışmaları anımsıyorum.

Tek tek maddelerin oylanamayacağı, toptan evet ya da hayır denilecek değişiklik önerisinin, toptancı zihniyetiyle sunulması inanılır gibi değildi ama öyleydi.

Aradan tam bir yıl geçti. Bir yıl sonra ben bugün hâlâ “Hayır!”ımın arkasındayım. Tek dileğim, o “Yetmez ama Evet” diyenlerin kendilerini sorgulamaları… Ne umdular, ne buldular?

Yarın, bir 12 Eylül daha yaşayacağız. Faşist askeri darbe kadar, sivil darbenin de yıldönümü... Yalnız futbolda değil siyasette de şikeyi tartışmak gerekmez mi???

Ben Hayır’ımın arkasındayım derken şunları kastediyorum:

Üçte bir oy oranıyla, parlamentoda üçte ikilik bir çoğunluğu ele geçiren partinin, kimseyle uzlaşmaya çalışmadan, toplumsal mutabakatı yok sayarak her kararı dayatmasına Hayır! (CHP’nin Meclis’te verdiği hiçbir önergenin gündeme bile alınmamasını düşünün…)

Yargıyı ele geçirme, yargıyı iktidarın gücünü arttırmak için kullanmaya; yargıyı siyasete alet etmeye Hayır! (Nedim Şener ve Ahmet Şık’a terör örgütüne üyelikten 15 yıl hapis… Mustafa Balbay çok tehlikeli “suçlu” ya, cezası kesilmiş bile: 921 gündür tutuklu, 197 gündür hücrede tek başına! Deniz Feneri savcılarına hapis istemiyle soruşturma vb…vb…)

12 Eylül’le hesaplaşacağız yalanına, 12 Eylül bezirgânlığına Hayır! Hem o günlerde hem 30 yıldır acı çeken, işkence gören devrimciler, solcular adına ahkam kesenlerden duyduğum utanç adına Hayır! (Yapılan değil yapılmayan darbelerin peşine düştüler!)

AKP, bu referandumu, halkın özgürce seçim yapmasından çıkarıp, bir adamın kendi iktidarını güçlendirme aracına dönüştürdüğü için Hayır! (Bir yıl içinde yaşadıklarımızı düşünün: Ucube dediği heykeli yıktırmaktan, “Arap Dünyasının Aslanı“ unvanlarına uzanan çizgiyi... Komşularla sıfır sorundan geldiğimiz şiddet sarmalına...)

Tamam asker siyasetten çekildi ama sivil dikta her yere girdi artık: Yargı sistemine, bilim dünyamıza… TÜBA - Türkiye Bilimler Akademisi’ne vurulan darbeyi izliyorsunuzdur günlerdir. Kanun hükmünde kararnamelerle güdülen ülkemde artık bilimsel özerkliğe de paydos!

Benim “Hayır”ımın gerisinde, ayrımcılığın daha çok körüklenmesine, şiddetin tırmandırılmasına, seçim yasasının değiştirilmemesine, dokunulmazlığın kaldırılmamasına HAYIR vardı…

Bugün geldiğimiz yere bakın… “Parasız eğitim hakkımız. Alacağız” pankartı açan çocuklar hapiste!

Doğruya doğru: AKP referandum öncesi söylediği kimi savları yerine getirdi:

“Bitaraf olan bertaraf olur” demişlerdi, oldu. Ya da “bitaraf”lar taraf oldu da ceplerini kurtardı. Sanayi Bakanı “Evet oyu vermeyecekler, bana gelmesin!” demişti; eh o tehdit de amacına ulaştı…

“Demokrasi” lafını ağızlardan düşürmeyenlerin antidemokratik eylemleri devam ederken… Dokuz yıldır tek başına iktidarın başında olan Başbakan, ilk sekiz yıl boyunca “ayağındaki prangadan” söz ederken… Artık tüm prangalardan kurtulduğu halde hâlâ mağduru oynarken… Ülkemde her fırsatta bölücülük, ayrımcılık, kin, nefret, öfke, intikam duyguları ve şiddet kışkırtılırken… Ben bir kez daha herkesi kendi vicdanıyla hesaplaşmaya çağrıyorum.

Geçen yıl verdikleri “Evet” ya da “Hayır” oyunun neresindeler?

Siyasette ya da vicdanlarda şike olur mu olmaz mı sorusunu kendine sormaya davet ediyorum herkesi.

\n\n